بررسی کالبدشکافی دسته DualSense Edge Controller کنسول PS5 سونی

کنسول های بازی دروازه‌ای به سوی جهان های شگفت‌انگیز و خارق‌العاده هستن و دسته های بازی کلید باز کردن این دروازه‌ها می‌باشن. داشتن دسته های بازی راحت، پر امکانات و مقاوم یکی از عوامل اصلی حائز اهمیت در خرید یک کنسول هست. دسته های DualSense Edge سونی یکی از اون کلید های پرآوازه هستند که با داشتن قیمت 200 دلاری، امکانات مختلف، ماژول‌پذیری و قابل شخصی سازی کردن و دوام بالا را به کاربران میده و تونسته تا حدی گیمرها رو راضی نگه‌داره! دکمه های اضافه شده، ماشه تنظیم‌پذیر و قابلیت ساخت پروفایل های متفاوت از ویژگی های برجسته این دسته هستن. اما این دسته بازی 200 دلاری که اختلاف قیمت کمی با کنسول Xbox Series S داره، عمر مفید و تعمیرپذیری راحتی داره؟! با موبونیوز همراه باشید تا به بررسی کالبدشکافی دسته DualSense Edge کنسول PS5 سونی از کانال iFixit بپردازیم اما قبلش کمی با مشخصات فنی این دسته آشنا خواهیم شد.

بررسی مشخصات فنی DualSense Edge Controller

دسته های DualSense Edge سونی که پرآپشن‌ترین دسته های این کمپانی تا به امروز هستند، به همراه نسل جدید کنسول های بازی PS5 به بازار معرفی و عرضه شدن. DualSense Edge دو تا دکمه جدید پشتش داره، دو تا دکمه بازخوردی جدید در پایین و از joystick ها و دکمه ماشه‌ای ارتقا یافته برخورداره! طراحی درگاه USB این دسته هم بازبینی شده و به استحکام اون افزوده شده. دکمه های جدید که در پشت دسته قرار گرفتن با نام LB و RB شناخته میشن (Right Back و Left Back). این دکمه ها رو می‌تونین در دو حالت اهرم مانند در فشار کامل و نصفه تغییر بدید. Joystick های جدید DualSense Edge کاملا قابل تعویض‌ هستن و در صورت خرابی یک یا هر دو اونا بدون نیاز به تعمیر یا باز شدن کل دسته، می‌تونید اونا رو تعویض کنید. این joystick ها رو می‌تونید در حالت استاندارد، high dome و low dome تنظیم کنید.
در دسته های جدید شما می‌تونید تنظیمات خودتون رو تحت عنوان پروفایل های مختلف ذخیره کنید و هر کاربری میتونه با setup و تنظیمات شخصی سازی شده مورد علاقه خودش بازی کنه. تغییر حساسیت دکمه‌ها، تغییرات دیگه مثل میزان صدا، chat balance و تنظیمات دسته رو می‌تونین توسط دو تا دکمه Function مدیریت کنید. دکمه های ماشه‌ای (L2 و R2) به همین صورت تنظیم میشن. با استفاده از دکمه های پشتی می‌تونید میزان فشار وارد شده به دکمه‌ها برای هر بازی رو تنظیم کنید. مثلا می‌تونید برای بازی های سبک Racing که نیازمند فشار بیشتری هستن، به این صورت تنظیم کنید و برای بازی های Shooter مثل COD که مرتب نیازمند فشار دکمه هستید، اون رو در پایین ترین حالت ممکن تنظیم کنید و سرعت واکنش خودتون در بازی رو به همین آسونی بالا ببرید و رقبا رو رَنده کنید! درگاه USB-C این دسته‌ها هم دستخوش تغییر شده و مثل دسته های کنسول PS4 تصادفا و به راحتی در نمیاد! از طرفی دیگه تمامی امکانات دسته های قبلی در DualSense Edge حفظ شده و چیزی از امکانات قبلی کاسته نشده. از این ویژگی های میشه به موتور haptic، دکمه های ماشه‌ای، میکروفون داخلی و حسگر های حرکتی اشاره کرد. بریم ببینیم معماری داخلی و تعمیر پذیری دسته بازی DualSense Edge به چه صورت هست؟

بررسی کالبدشکافی DualSense Edge Controller

برای شروع میریم سراغ پشت دسته های DualSense Edge. یه دکمه وجود داره که باعث میشه اهرم درگیر با ماژول دکمه‌ها شل بشه و دربیاد. به همین ترتیب کاور پایین دسته رو هم جدا می‌کنیم.

همین! داستان همین جا تموم میشه! “یک میلیارد امتیاز مثبت برای سونی” نقل قول کارشناس iFixit از قدرت تعمیرپذیری وحشتناک بالای دسته های DualSense Edge. به همین راحتی شما می‌تونید joystick ها که پر استهلاک ترین قطعه دسته های PlayStation هستن رو تعویض و تعمیر کنید.

قیمت این joystick ها حدود 20 دلار هست اما نکته اصلی اینه آیا داخل دکمه های شستی این دستگاه هنوز از سنسور های قدیمی پتانسیومتر (نیرو سنج) استفاده می‌کنن؟ بعد از کالبدشکافی این قطعه مشخص شد که هنوز هم از سنسور پتانسیومتر استفاده شده و به همین خاطره که هنوز هم استهلاک این قطعه بالاست.

یکی دیگه از قطعاتی که استهلاک بالایی داره نه تنها در دسته های DualSense Edge بلکه در تمامی دستگاه های الکترونیکی، باتری هست. برای این قسمت باید کاور های نصب شده در پهلو پشتی دسته رو باز کنیم که خیلی آسونه و یکم قلق می‌خواد. گیره هایی که در DualSense Edge نصب شدن نسبت به نسخه استاندارد راحت تر باز میشه. بعد از باز کردن چند تا دونه پیچ می‌تونیم به صورت کامل کاور پشتی رو جدا کنیم!

باتری این دسته به راحتی در میاد و کابل اتصالش جدا میشه. ظرفیت باتری دسته های DualSense Edge حدود 1050 میلی‌آمپر هست که نسبت به دسته استاندارد که 1560 میلی‌آمپره برتری نداره و در این قسمت شکست می‌خوره.

در قسمت پشتی، مدار و دکمه های جدید اضافه شده که از معماری بسیار ساده‌ای برخوردار هستن. تمامی این قطعات طراحی ماژول مانند دارن و به راحتی در میان. موتور های ویبره DualSense Edge هم دیگه پرس شده نیستن و به راحتی در میان این یعنی تعمیرپذیری آسون و بیشتر!

برگردیم سراغ joystick و دکمه های شستی. یه پیچ کوچولو پایینش هست که باز می‌کنیم. قسمت اصلی توسط چسب عایق‌بندی و بسته شده. بعد از باز کردن قطعات دیگه به مرکز سنسور های joystick می‌رسیم.

متاسفانه در دسته های DualSense Edge هم سونی از همون حسگر های قدیمی استفاده کرده و استهلاک هنوز داخل این دسته‌ها باقی مونده. خیلی جالبه که با استفاده از حسگر های اثر هال (Hall Effect)، کمپانی ها می‌تونن از شر مشکل استهلاک و خراب شدن joystick ها برای همیشه خلاص بشن. اما به غیر از کمپانی لنوو هیچ کمپانی دیگری تا به حال از این فناوری استفاده نکرده! اینکه چرا اینکارو نمی‌کنن هیچکس نمی‌دونه؟ ما هم نمی‌دونیم! اگه شما می‌دونید به ما بگید!

بریم سراغ کالبدشکافی دکمه های ماشه مانند (L2 و R2) دسته های DualSense Edge. اول بریم فرآیند و نحوه کار این سیستم رو ببینیم. بعد از تنظیم درجه فشاری که می‌خواید از بیرون دسته، اون به چرخ‌دنده‌ای که مستقیماً به موتور وصله، درگیر هست و به صورت مکانیکی میگه فشار رو مثلاً بزار روی پایین ترین حالت ممکن. در مرحله بعد وقتی شما دکمه رو فشار می‌دید نیرویی مخالف این چرخ‌دنده رو وارد سیستم مکانیکی می‌کنید و وقتی به موتور می‌رسه اون حالت ماشه‌ای رو به کاربر القا می‌کنه.

مورد دومی که در این سیستم درگیر هست حسگر های پتانسیومتر (نیرو سنج) هستن که موقعیت مکانی موتور ماشه‌ای رو روی برد خودشون دریافت می‌کنن.

قسمت سوم درگیر در این سیستم، ماشه حساس (hair-trigger) هست. این ماشه در تحتانی‌ترین قسمت مکانیزم این سیستم قرار گرفته و با توجه به درجه حساسیتی که ماشه توسط کاربر قرار گرفته، به سیستم امکان تشخیص درجه حساسیت و همچنین پایین‌ترین درجه و حالت ممکن رو به کل مدار اعلام می‌کنه. با توجه به مگنت‌ها و بقیه سنسورها و قطعات جزئی تری که داخل این مدار هست، فرآیند دکمه های ماشه‌ای به بهترین شکل ممکن صورت می‌گیره. نکته قابل توجه استفاده از حسگر های اثر هال در ماشه دکمه های L2 و R2 هست که استهلاک و خرابی این دکمه ها رو به صفر می‌رسونه!

بررسی نهایی و جمع‌بندی

به طور کلی سونی با استفاده از آپدیت های جدیدی که به دسته DualSense Edge اضافه کرده، تونسته استهلاک و خرابی این دسته رو به پایین‌ترین حد ممکن نسبت به نسل های قبلی برسونه! در قسمت تعمیرپذیری این دسته سونی واقعا خوب و دقیق عمل کرده. joystick های ماژول مانند که به راحتی هر چه تمام در میان و تعمیر یا تعویض میشن. دسترسی آسان به باتری و استفاده از سنسور های اثر هال در مکانیزم دکمه های ماشه‌ای برای بهبود دوام و دقت این دسته‌ها، خرید این دسته رو به یک 200 دلار کاملاً به‌صرفه تبدیل کرده. به گفته کارشنا iFixit “البته اگه بخواین Elden Ring بازی کنید، کلا هیچ دسته‌ای سالم نمی‌مونه!!”. نظر شما چیه؟ شما بین دسته DualSense Edge و نسخه استاندارد کدوم رو انتخاب می‌کنید؟ نظرتون درباره قابلیت ها و دکمه های اضافی این دسته چی هست؟ به نظر شما هزینه 3 4 برابری برای خرید یک دسته حرفه ای ارزشش رو داره؟