نقد و بررسی مشخصات گوشی Poco F4 GT شیائومی

Poco F4 GT یه گوشی گیمینگ با یه قیمت معقول! توی این مقاله قراره به بررسی یه گوشی گیمینگ جذاب از خانواده ی دوست داشتنی Poco شیائومی بپردازیم که تو بازه ی قیمتی 17 تا 18 میلیون قرار داره. این گوشی امکانات باحالی داره ولی نقطه ضعف هم داره که کامل بهش می پردازیم. پس برای فهمیدن مشخصات و بررسی کامل گوشی گیمینگ خوش قیمت پوکو اف 4 جی تی همراه موبونیوز باشید.

طراحی گوشی Poco F4 GT، ادای گیمینگ!

طراحی جاییه که پوکو اف 4 جی تی خیلی حس گیمینگ بهتون نمیده ولی اومده ادای اون رو درآورده. خصوصا توی پنل پشتی یه پنل از جنس شیشه رو می بینیم. یه سری خطوط براق روش داره ولی بیسش ماته که جای اثر انگشت روش میمونه. خیلی زیاد هم کثیف میشه. سه تا لنز زیر همدیگه توی قاب مستطیل شکل اون بالا دیده میشن. یدونه X مانند LED هم داره که موقعی که نوتیفیکشن بیاد، گوشی زنگ بخوره یا اتفاق دیگه ای بیفته میتونید تنظیم کنید که LED ها روشن بشه. این ال ای دیه دور پکیج دوربینش قرار داره. یدونه فلش با طراحی باحال برای دوربینش داره.

چرا گفتم که ادای گوشی های گیمینگ رو در میاره؟ چون فقط طرحه. یعنی یه سری خطوط داره که میخواد حس گیمینگ بودن رو بهتون القا کنه. گوریلا گلس victus داره که میتونه خوب باشه. لوگوی Poco و 5G و یه سری نوشته توی پنل پشتی وجود داره که در مجموع یه شکل باحالی رو بهتون میرسونه ولی خیلی گیمینگ نیست. بررسی گوشی گیمینگ Red Magic 7 رو چند وقت پیش داشتیم که از نظر طراحی گیمینگ طور اصلا با هم قابل مقایسه نیستن.

دور تا دور آلومینیومه و شلوغ هم هست. زیر گوشی درگاه Type-c، اسپیکر با طراحی متفاوت و میکروفون وجود داره. لبه ی سمت راست دکمه ی پاور قرار گرفته و تریگرهای مکانیکی طور که دوتا دکمه داره. وقتی بازش میکنید دوتا تریگر براتون میاد بیرون که این بخشش حس گیمینگ بودن رو بهتون میده. بالا دوباره اسپیکر، میکروفون و IR Blaster وجود داره. لبه ی سمت چپ خشاب سیم کارت که فقط دو تا سیم کارت رو پشتیبانی میکنه. دکمه ی کم و زیاد کردن صدا هم اینجاست. یه میکروفون دیگه هم داریم. یه سری خطوط پلاستیکی روی فریم آلومینیومی برای آنتن دهی هم وجود داره.

بریم سراغ پنل جلویی که یه نمایشگر تخت رو توی خودش جا داده که تقریبا 86 درصد پنل نمایشگره که واسه ی گوشی گیمینگ منطقیه. دوربین سلفی توی یه پانچ هول اون بالا و اسپیکر مکالمه هم خیلی ریز اون بالا وجود داره. حاشیه ها واسه ی یه گوشی گیمینگ مناسبه و حتی بهتر از بقیه ی گوشی های گیمینگ هم هست. وزن 210 گرمی بدون گواهی IP خاصی، باعث میشه که گوشی، گوشی شبه گیمینگ خوبی باشه واسه ی بخش طراحی. متریال خوبه، کیفیت ساخت خوبه. قابلیت ها و امکاناتی که داره واقعا خوبه. ولی حسه یه گوشی گیمینگ خفن رو بهتون نمیده.

صفحه نمایش گوشی پوکو F4 GT، بیس گیمینگ!

یه نمایشگر امولد، 1080، با رفرش ریت 120 هرتز که HDR10+ رو پشتیبانی میکنه و 1 میلیارد رنگ داره. نمایشگر رنگ خیلی خوبی داره، عمق خیلی خوبی داره. شارپنس خیلی خوبی داره. خیلی حس جذابی داره نگاه کردن به این نمایشگر. یه ایراد داره اونم روشناییشه که یه مقداری روشناییش کمه و احتمال داره که زیر نور مستقیم آفتاب یه ذره اذیتتون کنه. در غیر این صورت هیچ ایراد دیگه ای به نمایشگر این گوشی نمیشه گرفت. 120 هرتز هم هست با تاچ سمپلینگ ریت 480.

نمیشه گفت خفنه ولی بیس گیمینگ رو داره. خیلی از گوشی های پرچمدار از این اعداد و رقم ها استفاده میکنن. حسی که بهتون میده حس خیلی خوبیه نمایشگرش. نکته ی منفی دیگه ای هم که میشه به نمایشگرش اشاره کرد اینه که LTPO نیست. یعنی آداپتیو نیست نمایشگرش یعنی بین مثلا 1 تا 120 فریم نمیتونه جا به جا بشه. یا 60 یا 120 که هم میتونید دستی تنظیم کنید و هم بذارید روی اتوماتیک که این خودش بیاد متناسب با فعالیتی که می کنید بین 60 و 120 سوییچ کنه.

باتری گوشی Poco F4 GT، آداپتور 120 واتی!

باتری پوکو اف 4 جی تی رو نه میشه گفت خوبه نه میشه گفت بده. ولی اگه حد وسط رو در نظر بگیریم، یه مقدار از اون پایین تره. میگید چرا؟ چون یه باتری با ظرفیت 4700 میلی آمپر ساعت داره که یک ساعت کالاف دیوتی بازی کردن حدود 15 درصد از شارژش رو کم میکنه. نیم ساعت پابجی بازی کردن حدود 10 درصد از شارژش رو کم میکنه. نیم ساعت Apex بازی کردن حدود 9 تا 10 درصد شارژش رو کم میکنه.

برای بازی کردن اون حسه عجیب و غریب شارژدهی رو بهتون نمیده ولی برای استفاده های معمولی رو به زیادی که مثلا یکی دو دست بازی، اینستاگرام و وب گردی باشه، میتونه یک روز کامل بهتون شارژدهی کنه. و به نسبت رد مجیک 7 که بررسی کردیم، شارژدهی باتریش بهتره. ولی به نسبت ROG Phone هایی که قبلا بررسی کردم، باتری خیلی خفنی نداره. یه میانه ایه که اگه گیمینگ رو در نظر بگیریم از میانه پایین تره و اگه نخواید زیاد باهاش بازی کنید از میانه بالاتره. چون گوشی ذاتش گیمینگه، یه مقداری توی شارژدهی ضعیفه و میتونست از این بهتر باشه.

اما 120 وات آداپتور توی باکس گوشیه. فول شارژ شدنش تقریبا 20 تا 25 دقیقه طول میکشه که واقعا معرکه اس. یه توضیح راجع به 120 وات بدم. 120 وات آداپتور فرآیندی که توی شارژرش اتفاق میفته اینه که دو تا باتری داریم توی گوشی هایی مثل همین Poco F4 GT که به هرکدوم همزمان 60 وات شارژ میده که باعث میشه توی 20 دقیقه تا نهایت 25 دقیقه فول شارژ بشه. پس دو تا باتری جدا از همه که هر کدوم 60 وات میگیرن و یه باتری با 120 وات نیست. به نسبت رقباش که قطعا از همه ی گوشی ها خفن تره. این آداپتور 120 واتی واقعا اعجاب انگیزه.

امنیت گوشی پوکو اف 4 جی تی

برای بخش امنیت، حسگر اثر انگشت رو شیائومی میذاره روی دکمه ی پاور. سرعتش فوق العاده خوبه. دسترسیش هم فوق العاده خوبه. دستتون رو بزنید روی دکمه ی پاور، قشنگ قفل صفحه رو باز میکنه و توی باز کردن قفل نمایشگر خیلی مشکلی براتون به وجود نمیاره.

سیستم تشخیص چهره ی دو بعدی هم داره که خیلی بهش نمی پردازیم.

بررسی دوربین گوشی Poco F4 GT، مناسب!

یه سنسور اصلی 64 مگاپیکسلی می بینیم که ساخت کمپانی سونیه. سنسورهای 64 مگاپیکسلی سونی خیلی مرسومه و توی گوشی ها استفاده میشه. کیفیت عکس هایی که با این گوشی میگیرید، کیفیت مناسبیه. ولی اگه دوربین براتون اولویته این گوشی نمیتونه انتخاب اولتون باشه. S21 FE از این گوشی بهتره. 11T Pro خود شیائومی هم ارزون تره از این گوشی ولی از این گوشی توی دوربین بهتره. عکس هایی که با پوکو اف 4 جی تی ثبت میکنید تقریبا میشه گفت که شارپنس معمولی دارن، وایت بالانسشون خوبه، داینامیک رنجشون معمولیه و دیتیل هم خوب به نمایش میذارن. ایراد خیلی بزرگی به عکس هاش نمیتونید بگیرید. با توجه به این که پروسسورش که پرچمدار پردازنده هاست، میشه گفت که اگه حوصله به خرج بدید میتونید عکس های خوبی با سنسور 64 مگاپیکسلی ثبت کنید.

پرتره

با توجه به همون پردازنده و سیستم دوربینش، عکس های پرتره ای هم که ثبت میکنه واقعا خوبه. تشخیص سوژه ی اصلی از بک گراند به خوبی اتفاق میفته و شما یه سوژه ی خیلی شارپ و خوب دارید.

حالت شب

عکس ها تو حالت شب، خودش معمولا در حالتی که شب نباشه میاد مقداری نوردهی میکنه و یه مقداری نایت مود بهش میده ولی وقتی میرید روی حالت نایت مود نویزها تا حد زیادی کم میشن و دیتیل بیشتری می تونید از سوژه ای که عکس گرفتید ببینید.

اولترا واید

پوکو اف 4 جی تی یه سنسور 8 مگاپیکسلی اولترا واید داره. سنسور اولترا وایدش خیلی خوب نیست مثل تجربه ی شیائومی 12 ایکس. اولترا واید افت خیلی زیاد داره و نمی تونید خیلی روش حساب کنید و خیلی بهش نمی پردازیم. اولترا وایده حالت شب هم نداره.

ماکرو

یه سنسور 2 مگاپیکسلی ماکرو هم این گوشی داره که خیلی تعریفی نیست. میشه گفت اون تجربه ای که توی Xiaomi 12X میبینید رو روی این گوشی نمی بینید. ماکرو های خیلی خوبی هم نداره. اتوفوکوس نداره توی ماکروش و خیلی هم تعریفی نیست.

دوربین سنسور اصلیش توی عکاسی خوبه، اولترا واید و ماکروش خوب نیست.

فیلمبرداری

قابلیت فیلمبرداری 4K با فریم ریت 30 داره که رنگ و نور خیلی خوبه. دیتیل خیلی خوبه. نویز خیلی کمه و ویدیوهای خیلی با کیفیتی می تونید باهاش ثبت کنید. استبلایزر الکترونیکیش هم همیشه فعاله و روی قابلیت 1080 وقتی فیلم می گیرید یه مقداری به خاطر اون استبلایزره که دائما فعاله، توی فوکوس کشیدن و سوژه یابی اگه که در حال حرکت باشید یه ذره ایراد به وجود میاد. ولی در مجموع میتونید ویدیوهای خوبی هم باهاش ضبط کنید.

پکیج دوربینیش جوریه که معمولیه رو به پایینه. چرا؟ چون گوشی تمرکزش روی گیمینگه که توی بخش پردازنده توضیح میدیم.

دوربین سلفی

یه سنسور 20 مگاپیکسلی سلفی هم داریم که عکس هایی که باهاش ثبت می کنید دقیقا مثل بقیه ی گوشی های شیائومی توی این بازه ی قیمتیه. وقتی که توی عکس های سلفی زوم کنید، شارپنس داره، دیتیل داره، یه مقدار ایراد توی داینامیک رنج داره که قابل اغماضه. عکس های سلفی خوبی میتونید باهاش ثبت کنید. قابلیت فیلمبرداری سلفیش هم فقط از 1080 / 30 FPS پشتیبانی میکنه. قابش هم مثل خیلی از گوشی های دیگه ی شیائومی، قاب محدود تریه به نسبت قاب عکاسیش.

عملکرد پردازنده گوشی Poco F4 GT، داغ کردن!

اسنپدراگون 8 نسل 1، پرچمدار پردازنده های اندرویدی روی این گوشیه. 8 و 12 گیگابایت رم نسخه هاییه که از این گوشی وجود داره. نسخه ای که ما بررسی کردیم نسخه ی 12 گیگابایت رمش بود. میخوام تجربه ای که توی بازی کردن بهتون میده رو بگم. اول از همه با کالاف دیوتی شروع میکنم که موقعی که کالاف رو بازی می کنید، تقریبا 60 فریم رو میگیرید. میانگین بین 55 تا 60 فریم با کم ترین افت می تونید کالاف دیوتی رو بازی کنید که واقعا حس خیلی خوبی رو از کالاف بازی کردن بدون لگ و باگ دارید که افت فوق العاده کمی هم توی فریم ریتش داره. فقط هم توی کالاف و هم توی Apex موقعی که میپرید روی Map وقتی داره مپ رو لود میکنه، یکهو یه دراپ روی فریم ریتش اتفاق میفته که بخوام توی قالب مقایسه مثال بزنم توی Apex وقتی اولش وارد بازی میشید 60 fps رو بهتون میده بعد که میاید توی مپ 50 رو میده و موقعی که دارید میاد روی مپ چون داره مپ رو لود میکنه فریم ریتش میاد روی 22.

این اتفاق توی گوشی Poco X3 Pro که یه گیمینگ میان رده اس هم میفته. برای پوکو اف 4 جی تی که 22 فریم بر ثانیه اس، برای اون میشد 3 یا 4 فریم بر ثانیه. و این اتفاقیه که برای یه گوشی واقعا مفیده. موقعی هم که میای توی بازی میانگین توی Apex همون 55 فریم بر ثانیه رو بهتون میده. توی پابجی فریم ریتش بین 37 تا 40 میاد و افت داره. یعنی توی پابجی بازی کردن وقتی که بازی سنگین میشه و مپ شلوغ میشه، افت فریم رو توش احساس میکنید. بریم سراغ Mobile Legends که موقع استارتش 120 فریم رو بهتون میده و همین جوری میاد پایین که کم ترین fps که توی Mobile Legends می گیرید، بین 107 تا 109 ولی میانگینش بین 116 117 فریم بازی میکنه که میشه گفتش عملکردش واقعا خوبه.

فریم ریتی که بهتون میده توی بازی های مختلف، واقعا فریم ریت قابل قبول و خوبیه. یه نکته ای وجود داره. موقعی که شما وارد بازی میشید دما اطراف دوربین یعنی جایی که پردازنده هست اگه روی 36 درجه باشه، موقع بازی کردن اگه فقط 10 دقیقه Mobile Legends بازی کنید، دماش تا 44 درجه میره. موقعی که پابجی بازی کنید با همون 10 دقیقه دماش تا 42 43 درجه میره. کالاف دیوتی که بازی کنید دماش تا 41 42 درجه میره. اگه Apex بازی کنید دماش تا 45 درجه میره! این ارقام فقط توی بازه های 10 دقیقه تا 30 دقیقه اس. سیستم خنک کنندگی خیلی قوی و فن اعجاب انگیزی نداره. چون سیستم خنک کنندگیش Passive و فقط دو تا مخزن بخار داره که با توجه به این که خروجی فنی نداره که دما رو بتونه خارج کنه اتفاق اعجاب آوری نیست.

پس از نظر پایداری عملکرد توی بازی های طولانی مدت یعنی موقعی که 2 ساعت یا 3 ساعت بازی میکنی، یه مقداری افت فریم رو میتونی تجربه کنی. یعنی مثل Red Magic 7 که یه گوشیه اصالتا گیمینگ خفنه، نیست که خیلی عملکرد پایدار داشته باشه. چون سیستم خنک کننده اش سیستم اعجاب انگیزی نیست. متناسب با قیمتش این اتفاق طبیعی هم هست. 10 میلیون تومن از رد مجیک 7 ارزون تره. به خاطر همین شما بازی میکنید بازیتون هم نسبتا پایداره ولی سیستم خنک کنندگی باعث میشه که یه مقداری مثلا بعد از دو، سه ساعت بازی کردن اون افت فریم رو تجربه کنید.

این از قسمت سخت افزارش. یه سری چیزهام اضافه داره. مثلا یکی از اون ها تریگر هاشه که به صورت مکانیکاله و میتونید تنظیم کنید روی نقاط مختلفی که میخواید و چون مکانیکاله خیلی سریع و خوب میتونید بازی کنید. چون دکمه زیر انگشتتون حس میشه، حس خیلی خوبی داره. مثلا رد مجیک رو یا مثلا ROG Phone ها رو داریم که تریگر لمسیه، همچین حسی رو بهتون نمیده. واقعا میتونم بگم این گوشی مثل Xiaomi Black Shark 4 Pro، این مکانیکال بودن تریگرهاش واقعا حس خفنیه. یه چیز دیگه ای که توی این گوشی به حس گیمینگ خیلی بهتون کمک میکنه موتور ویبره ایه که این گوشی داره. موتور ویبره ای که این گوشی داره، طبق ادعای شیائومی بزرگ ترین موتور ویبره ی اندرویدیه که توی گوشی های اندرویدی هست و اون لرزش و هپتیکی که داره واقعا حس خیلی خفنی بهتون میده.

12 گیگ و 8 گیگ رم تفاوت چندانی با همدیگه ندارن و به درد مولتی تسک ها میخورن و هر کدوم از نسخه های رم رو میگیرید به نظر اتفاق خوبیه. ولی نکته داره 128 گیگابایت و 256 گیگابایت این گوشی. اگه بازی سنگین می کنید، ترجیحا برید سراغ نسخه ی 256 گیگابایتیش که به مشکلی برای حافظه نخورید.

یه ایراد دیگه هم داره این گوشی. گفتم ادای گیمینگ رو در میاره. یه سری چیزای گیمینگ رو داره و یه سری چیزای گیمینگ رو نداره. شما توی گوشی های گیمینگ یه سری Space ها مخصوص گیم داری. مثلا Game Space رد مجیک وقتی واردش میشید میتونید ترفندهای مختلف رو اونجا استفاده کنید. میتونید تنظیمات عجیب غریب انجام بدید. ولی این Game Launcher که شیائومی روی همه ی گوشی هاش داره توی این گوشی هم هست بدون این که چیزی اضافه باشه. فقط اون تنظیمات تریگرها که به نسبت بقیه ی گوشی های شیائومی روی گیم لانچرش وجود داره که آدم میگه برای گوشی های گیمینگ لااقل یه Game Space یا Game Launcher متفاوتی به نسبت گوشی های دیگه داشته باشه.

رابط کاربری گوشی Poco F4 GT

اندروید 12 و MIUI 13. خیالتون میتونه راحت باشه که آپدیت هستید و آپدیت ها رو هم میتونید بگیرید. قابلیت های شخصی سازی فوق العاده مختلف و زیادی داره. اتفاقاتی که توی gesture و Shortcut ها میفته. مثلا این تریگر ها رو میتونید به عنوان شورتکات هم ازشون استفاده کنید نه توی اپلیکیشن های مختلف. مثلا می تونید تعیین کنید دو بار میزنید روش فلش لایتش روشن بشه یا مثلا سه تا میزنی یا نگه که میداری دوربین باز بشه. از این کارها می تونید با تریگرهاش بکنید. رابط کاربریه که تم های مختلف، رنگ های مختلف، قابلیت های امنیتی جذاب مختلف، همه این ها رو در اختیارتون قرار میده که بارها راجع بهش صحبت کردیم.

نکته اش اینجاست که اون حس گیمینگه باز وجود نداره مگه این که برید از استور تم ها یه تم گیمینگ بردارید که اون حسه رو بهتون بده وگرنه اون حس خفن گیمینگ توی رابط کاربریش هم وجود نداره.

اسپیکر گوشی پوکو اف 4 جی تی؛ 4 تا خروجی اسپیکر!

میرسیم به بخش باحال و مهم که میخوایم تفاوت اسپیکر این گوشی رو با بقیه ی اسپیکرهای دنیا ببینیم. این گوشی 4 تا اسپیکر داره! دو تا خروجی بالاست. دو تا خروجی پایینه. هم ووفر هم توییتر. یعنی دوتا ووفر و دو تا توییتر. بیسش به نسبت تمام گوشی هایی که تا حالا صداشون رو شنیدم بهتره. صدا فوق العاده خوش کیفیت، فوق العاده بلند و فوق العاده عمیقه. واقعا عملکرد اسپیکرش متفاوت از گوشی های دیگه ایه که دیدم و حس خیلی خفنی توی کیفیت و تفکیک بهتون میده که این حس رو توی بازی هم میتونید تجربه کنید. ایراد دیگه ای که به این گوشی میشه گرفت اینه که شما جک 3.5 میلی متری ندارید.

توی باکس یدونه تبدیل Type-c به جک 3.5 میلی متری هست که اگه بخواید صدا رو از طریق اون داشته باشید، دیگه نمیتونید موقع بازی کردن گوشی رو بزنید به شارژ. چرا این رو میگم؟ چون موقعی که خود شیائومی داشت از Poco F4 GT رونمایی میکرد، میگفت که ما کابل این گوشی رو 90 درجه تولید کردیم که موقع بازی کردن با خیال راحت گوشی رو بزنید به شارژ. البته بدون در نظر گرفتن این که میگیم موقع بازی کردن گوشی رو نزنید به شارژ. شیائومی برای این گوشی ادعا کرد که اگه گوشی 2 درصد داشته باشه و بزنیدش به شارژ و همزمان بازی کنید، گوشیتون توی نیم ساعت صد در صد میشه.

فکر کن که با آداپتور 120 واتی و کابل 90 درجه گوشی رو از 2 درصد بزنی توی شارژ و نیم ساعت بعد پر شه با وجود این که داری بازی هم میکنی. ولی چون جک 3.5 نداره با هم تداخل دارن.

گوشی Poco F4 GT ارزش خرید داره؟

توی بخش طراحی، Poco F4 GT ژن گیمینگ رو نداره اما داره اداشو در میاره. متریال خوبه. گواهی IP نداره. وزن 210 گرمیش به خاطر گیمینگ بودنش توجیه پذیره. توی بخش صفحه نمایش خیلی اتفاق خارق العاده و خفن و خاصی توش نمیفته. مثل خیلی از گوشی های دیگه 120 هرتزیه. 480 هرتز تاچ سمپلینگ ریتشه و امولده. اتفاق خیلی خفنی نمیفته و معمولیه. ضعف چندان جدی هم نداره. یه مقدار روشناییش ضعیفه. یه مقدار اون LTPO نبودنش هم نقطه ضعفشه. میشه گفت قابل قبوله و امتیاز خوبی هم میتونه توی صفحه نمایشش بگیره.

توی بخش باتری میشه گفتش که معمولیه ولی اون آداپتور 120 واتیه ترغیب میکنه آدم رو. توی بخش دوربین سنسور اصلیش واقعا خوب کارش رو انجام میده ولی دو تا سنسور دیگه اش خیلی تعریفی نیستند. توی سلفی عکس های سلفی خوبی میتونید ثبت کنید.

توی بخش پردازنده واقعا عملکرد خوبه و میتونید با اون بازی کنید اون هم با حس خوب. خصوصا با اون تریگرهای مکانیکالی که داره واقعا حس خفنی بهتون میده و میشه گفتش که از نظر پردازنده و سخت افزار خیالتون راحته. اما نرم افزار و رابط کاربریش احتمال داره که مثلا به خاطر MIUI 13 و Poco بودن این گوشی و این احتمال که تعداد کمی ازش فروش میره، خیلی توی گرفتن آپدیت ها به روز نباشه و یه مقدار هم لگ و باگ به وجود بیاد. گوشی Poco F4 GT همون K50 Gaming ردمیه که توی بازار هند فروش میره و این مدل برای عرضه ی بازار جهانیش اومده. توی بخش اسپیکر واقعا خفنه.

اگه که میخواید یه گوشی گیمینگ توی بازه ی 17 تا 18 میلیون تومن داشته باشید، به نظر میرسه که پوکو اف 4 جی تی با توجه به این که گوشی های اصالتا گیمینگ قیمت هاشون بالای 25 میلیون تومنه، کارتون رو راه میندازه. تمام نکات مثبت و منفی این گوشی رو گفتم و امیدوارم این مقاله به کارتون بیاد. اگه تجربه ی استفاده از گوشی های گیمینگ Poco رو دارید، حتما بنویسید. از 1 تا 10 به این گوشی چه امتیازی میدید؟