اگه کاربر اندروید پسند هستید و میخواید یه گوشی بخرید که متفاوت از چیزایی باشه که همه باهاش سر کار دارن، وان پلاس یکی از بهترین گزینههاست ولی پرچم داراش الکی گرونن. مخصوصا تو ایران به خاطر واردات کمترشون. حالا میتونیم بریم سراغ یه سری قاتل پرچمدار یا هر چیز دیگه ای که میتونیم اسمشو بذاریم. وان پلاس ۱۳ آر یه نسخه اقتصادی تر پرچمدار امسال این برند یعنی وان پلاس ۱۳ هستش که میخواییم به طور کامل بخش های مختلفش رو بررسی کنیم. با بررسی گوشی Oneplus 13R همراه موبونیوز باشید.
بررسی طراحی گوشی Oneplus 13R
این گوشی یه طراحی تخت داره، درست مثل اون ترندی که یکی دو ساله تو دنیای گوشیها مد شده. پشت شیشهایه و گوریلا گلس روش کار شده. پنل دوربینها مثل یه اجاق گاز گرده که سه تا لنز و یه فلش رو تو خودش جا داده. بیرون زدگی دوربین معقول و خوبه. رنگی هم که داریم بررسی میکنیم واقعا جذابه؛ یه جورایی خاکی و باحاله که امیدوارم تو عکسها بتونید حسش رو بگیرید و مشخص باشه. لوگوی وان پلاس هم اون وسط به صورت مات قرار داره؛ اثر انگشت هم روش نمیمونه.

دور تا دور گوشی تخت کار شده. پایین گوشی درگاه تایپ سی، خشاب سیم کارت، اسپیکر و میکروفون قرار داره. سمت راستش دکمه پاور و کم و زیاد صدا رو میبینید. بالای گوشی یه مادون قرمز و میکروفون دیگه هست و سمت چپش هم یه Alert Slider داریم که خیلی کاربردیه؛ راحت میتونید باهاش گوشی رو میوت یا ویبره و زنگ کنید. از اون جایی که فریم دور گوشی آلومینیومیه، یه سری خط آنتن هم دورش میبینید.
پنل جلویی هم یه نمایشگر تخت داره که حاشیههاش نسبتا کمه، ولی نه در حد فوقالعاده کم. فقط یه نکته اینکه توی کنجها، چون گرد طراحی شده، حاشیه یه کم از بغلها بیشتره و شاید یه ذره براتون عجیب باشه. دوربین سلفی هم توی پانچ هوله. این گوشی گواهی IP65 داره که درسته به IP67 نمیرسه، ولی بازم خوبه. در کل، گوشی خیلی خوش دسته. سبکه، اذیتکننده نیست و متریال قویای توش بهکار رفته. خلاصه اینکه از نظر طراحی یه چیز کامله و عملا همه اون المانایی که باید داشته باشه رو داره.
بررسی صفحه نمایش گوشی Oneplus 13R
تو بخش نمایشگر یه پنل LTPO OLED داریم که 6.78 اینچیه. یه میلیارد رنگو نمایش میده، +HDR10 و دالبی ویژن براش استفاده شده. ۹۱ درصد بخش جلویی رو نمایشگر تشکیل داده که یعنی حاشیهها فوق العاده کم شدن. از نظر کیفیت تصویر واقعا عالیه. هم دالبی ویژن، هم +HDR10 و هم یک میلیارد رنگ باعث جذاب شدن کیفیت تصویر شدن.

حاشیهها کمه، روشنایی فوق العاده زیاده و رزولوشن نمایشگر هم خیلی بالا و مثل گوشی های پرچمداره. یعنی شما با این نمایشگر تقریبا از لحاظ امکانات تکمیل هستین. از طرفی LTPO یعنی از ۱ تا ۱۲۰ میتونه سوئیچ کنه که توی عملکرد شارژدهی و روون بودن کار با گوشی هم میتونه خیلی کمکتون بکنه. در کل صفحه نمایش تقریبا کامله و میتونید بهش به خوبی اتکا کنید.

عملکرد باتری گوشی وانپلاس 13R
اینجا یه باتری ۶۰۰۰ میلی آمپر ساعتی داریم که شارژدهیش واقعا فوق العاده است. انگار بلاخره از شر گوشی های با باتری ۵۰۰۰ میلی آمپر ساعتی رها شدیم! نسبت به نسل قبلی ظرفیت باتری بیشتر شده. تو استفاده روزمره راحت یه روز کامل رو جواب میده. اوایل استفاده، شاید بعد از سه چهار ماه یه کم افت بکنه، اما اگه استفادهتون معمولی باشه تا روز بعدی هم میکشونه.

مثلا یه ساعت کالاف بازی کردن، حدود ۱۲ تا ۱۴ درصد شارژ مصرف میشه. یه ساعت اینستا با VPN بچرخید هم ۹ ۱۰ درصد از شارژ کم میکنه. از اون طرف، تو جعبه گوشی یه آداپتور ۸۰ وات هست که دیگه مجبور نباشید هزینه جدا برای خریدش بدید. همین آداپتور تو نیم ساعت میتونه حدود ۷۰ ۷۵ درصد گوشیو شارژ کنه و تو ۵۰ دقیقه هم کاملا فول میشه. خلاصه هم سریع شارژ میشه و هم شارژدهی خیلی خوبی داره. تو بخش جمع بندی هم میگیم به نسبت پرچمدار اصلی وانپلاس چه فرقی داره.

بخش امنیت
حسگر اثر انگشت زیر نمایشگره. یه ذره پایین قرار داره و یه ذره به نسبت مثلا خود وان پلاس ۱۳ اومده پایینتر. اوایل احتمالا یه ذره اذیتتون کنه ولی بعد از یه مدت به جاش عادت میکنین ولی خیلی سریع، خوب و جذاب عمل میکنه.
بررسی عملکرد گوشی Oneplus 13R
اینجا یه لنز اصلی ۵۰ مگاپیکسلی داریم، یه لنز تله فوتوی ۵۰ مگاپیکسلی با زوم سه برابری (که ظاهرا دو ایکس اپتیکاله) و یه لنز اولترا واید ۸ مگاپیکسلی. عکسهایی که به صورت پیش فرض ثبت میشه، رزولوشنش ۱۲.۵ مگاپیکسله.

دوربین، هم خیلی خوب کار میکنه هم بعضی وقتا اذیت میکنه. مشکل اصلیشم نورسنجیه. یعنی گاهی اوقات باعث میشه HDR درست عمل نکنه یا داینامیک رنج به مشکل بخوره. ولی تو اکثر مواقع میتونید عکسهایی بگیرید که تقریبا بدون ایرادن. میگم تقریبا چون کنتراست تصاویر یه کم پایینه. اگه این موضوع براتون مهم نباشه، میشه گفت عکسها تو اکثر شرایط خیلی قابل قبولان. البته تو یه سری شرایط خاص که نورسنجی خراب میشه، اکسپوژر و داینامیک رنج به هم میریزه و ممکنه عکس با مشکل ثبت بشه.
عکسایی که از صورت آدم میگیره، از نظر وایت بالانس واقعا عالیه و رنگ پوست رو خیلی طبیعی درمیاره. کنتراست پایین هم احتمالا به خاطر اینه که میخواستن رنگها طبیعیتر در بیاد و قربانی کنتراست نشه. با این حال، میشد یه خرده کنتراست بالاتر هم باشه. لنز تله فوتوی دو ایکس اپتیکال هم عملکردش نزدیک به لنز اصلیه و میتونه عکسای استاندارد و خوبی بگیره.
خب طبیعتا توی رده پرچمدارا با بهترینها رقابت نمیکنه، ولی اگه توی یه سطح پایینتر از پرچمدار (مثلا اس ۲۵ پلاس یا اس ۲۵ معمولی) در نظرش بگیریم، واقعا دوربینش کارتون رو راه میندازه. لنز اولترا واید ۸ مگاپیکسلی هم داینامیک رنج خوبی داره، فقط دیتیل زیادی بهتون نمیده. با این حال، رنگها رو خیلی طبیعی و واقعی ثبت میکنه.
دو تا سنسور ۵۰ مگاپیکسلی این گوشی میتونن فیلم 4K ضبط کنن و کیفیت ویدیوهاش واقعا خوبه، مخصوصا توی همین حالت 4K اصلا عیب و ایراد خاصی ندیدم. لرزشگیری هم درست انجام میشه و سوژهها بههم نمیریزه. با لنز اولترا واید شاید یه کم اذیت بشین ولی لنز اصلی مشکلی نداره.
عکاسی شب هم یه کم به زردی میزنه، انگار که عکس بخواد شبیه رنگ و لعاب آیفون بشه. ولی خب دیتیل خوبی میده، مخصوصا توی سایهها و جاهایی که نور کمه. درسته که عملا شب رو تبدیل به روز میکنه و ممکنه از اون فضای شب کم کنه، اما نویز عکسها رو هم پایین نگه میداره. حالا شاید با آپدیتهای نرمافزاری درست شه ولی فعلا اینجوریه. اگه خیلی اهل عکاسی شب هستین، ممکنه یه کم اذیت بشین اما در کل نویز کمی داره و عکساش قابل قبول هستن.
برای دوربین سلفی یه سنسور ۱۶ مگاپیکسلی استفاده شده. عکسی که میبینید داینامیک رنجش خیلی تمیز و مرتبه. یه کم از دیتیل کم میشه اگه روی سوژه زوم کنید، مخصوصا اگه دستتون بلرزه ممکنه عکس خراب بشه. ولی نکته باحال این دوربین، وایت بالانسشه که خیلی خوبه. مثلا این نورهای بنفش توی استودیو نسوخته و اصلا رو صورتم تاثیر عجیبی نذاشته. در کل یه عکس با وایت بالانس درست و داینامیک رنج خوب تحویلتون میده.
البته باید یه کم برای گرفتن سلفی وقت بذارید. که دستتون نلرزه و گرنه کیفیت افت میکنه. اما وقتی همه چی اوکی باشه، واقعا سلفیهای خوبی میتونید باهاش ثبت کنید. یکی از ایرادایی که میشه بهش گرفت اینه که سنسور سلفی، فقط میتونه ویدیوی ۱۰۸۰ ضبط کنه و خبری از 4K نیست. با این حال ویدیوهای سلفی که میگیره هم جذابه.
عملکرد سخت افزار و رابط کاربری گوشی وان پلاس 13R
این گوشی از اسنپدراگون ۸ نسل سه استفاده میکنه؛ یه پردازنده پرچمدار سال ۲۰۲۴ که امتحانشو پس داده. از نظر بنچمارک، عملکردش در حد اسنپدراگون ۸ الیته، چون اون هنوز کامل بهینه نشده و این یکی کاملا خودشو ثابت کرده. توی بازیکردن، واقعا عالی عمل میکنه؛ میتونید کالاف رو روی حالت مکس با ۹۰ فریم بر ثانیه اجرا کنید و شاید با یه سری آپدیت، ۱۲۰ فریم هم بهتون بده. همون ۹۰ فریم هم تا حدود ۴۰ ۴۵ دقیقه یا یه ساعت پایدار میمونه و بعدش یه ذره افت میکنه.
یه نکته خیلی جذاب اینه که دمای دستگاه از ۳۸ ۳۹ درجه بالاتر نمیره. همین باعث میشه پایداریش خیلی افت نکنه. اگه داغتر میشد، طبیعتا زودتر افت عملکرد میدیدیم. خلاصه یه سخت افزار تر و تمیز و امتحان پس داده داریم که واسه بازی، مولتی تسکینگ و کارای سنگین عالیه. احتمال لگ و باگ هم خیلی کمه، چون اندروید ۱۵ با اکسیژن OS 15 یه رابط کاربریه که سبک و با فکر و خیال طراحی شده که انگار دارید با پر کار میکنید! در عین حال کلی قابلیت شخصیسازی هم داره. میتونید هر بخش گوشی رو کاستوم و شخصی سازی کنید، آیکونها رو گرد یا چند ضلعی کنید، سایزشون رو عوض کنید، تم و انیمیشن عوض کنید و هزار تا چیز دیگه، بدون اینکه گوشی سنگین بشه.

همه اینا تو هایپر OS هم هست ولی اونجا لخت بودن رو حس میکنید، در حالی که اینجا همه چی روون و سریعه. تازه یه سری قابلیتهای هوش مصنوعی هم داره که تو ایران خیلی ازشون استفاده نکردیم، شاید به خاطر محدودیتها باشه. ولی کلا قابلیت خلاصه کردن متن، سرچ با هوش مصنوعی و اینجور چیزا رو داره. حتی میتونین روی Voice هاتون AI بذارین اگه انگلیسی باشه و یه سری ادیتهای تصویر هم انجام میده که هنوز خیلی تمیز کار نمیکنه (مثلا حذف سوژه تو عکس رو یهکم بهمریخته انجام میده).

این گوشی ۴ سال آپدیت بزرگ اندروید میگیره و ۶ سال آپدیت امنیتی، که واقعا عدد خوبیه. حالا اگه ۷ سال سامسونگ یا اپل رو در نظر نگیریم، ۴ سال برا یه گوشی اندرویدی معقوله. در کل، پکیج سخت افزار و نرم افزار این گوشی خیلی شسته رفته است و مخصوص کساییه که دنبال یه تجربه متفاوت از اندروید هستن و نمیخوان خودشون رو محدود کنن به یه برند یا یه رابط کاربری خاص.

عملکرد اسپیکر گوشی Oneplus 13R
بخش آخر بخش عملکرد اسپیکره و پخش موزیک همیشگی. بلندی متوسط بهتون میده. کیفیت خوب، تفکیک یه مقدار ضعیفه و ولی قابل تحمله. یعنی واقعا جذابه خیلی خفن نیست ولی اوکیه.
جمع بندی
این گوشی نسخه سبک شده پرچمدار وان پلاس ۱۳ هست که یه سری چیزاش کمتر شده، ولی بخشهای خیلی مهمی هم نیستن (مگه اینکه دقیقا همون بخشها براتون اولویت باشه). مثلا دوربینش نسبت به نسخه پرچمدار یه کم ضعیفتر شده یا آداپتور توی باکسش قدرتش کمتره. تو بقیه موارد تفاوت چشمگیری با وان پلاس ۱۳ معمولی نداره. یعنی شما همچنان یه طراحی تر و تمیز، یه صفحه نمایش فوق العاده، یه باتری با شارژدهی عالی، و یه پردازنده پر قدرت دارین که تو بنچمارک و عملکرد، راحت با اسنپدراگون ۸ الیت رقابت میکنه. رابط کاربریشم که اختصاصی وانپلاسه، خیلی سبک و باحاله و یه تجربه متفاوت از اندروید رو بهتون میده.
قیمتش تقریبا تو بازه ۵۵ تا ۶۵ میلیونه، بسته به حافظهای که انتخاب میکنین. اگه دنبال یه گوشی اندرویدی خاص و متفاوت هستین که مدتها براتون کار کنه و خیالتون راحت باشه، میتونین برید سراغ وان پلاس ۱۳ آر. اگه بودجهتون به خود وان پلاس ۱۳ نمیرسه، این گوشی یکی از بانمک ترین انتخابهاست که واقعا نقص جدی و بزرگی نداره و توی بازه ۵۰ ۶۰ میلیون تومن میتونه یه گزینه مناسب باشه. البته میدونم گفتن ۵۰ ۶۰ میلیون همینجوری راحته، ولی خب با دلار ۹۰ هزار تومن و این داستانا، دیگه کاریش نمیشه کرد. اگه خودم بخوام به کسی پیشنهاد بدم که دنبال یه تجربه متفاوت از اندروید باشه، حتما وان پلاس ۱۳ آر رو بهش معرفی میکنم. دم همهتون گرم که تا آخر همراه ما بودین.