بررسی گوشی Nothing Phone 3

امروز زیر ذره‌بین بررسیمون یه گوشی داریم که از روز اول کارش متفاوت بودن بوده. ناتینگ فون 3 اینجاست! ولی قضیه یه کم فرق کرده. کارل پی و رفقا دیگه اون استارتاپ کوچولوی بامزه نیستن که یه گوشی میان‌رده با چراغ‌بازی می‌ساختن. این دفعه با یه برچسب قیمت 800 دلاری اومدن وسط میدون پرچمدارا و دارن برای امثال سامسونگ و اپل شاخ و شونه می‌کشن. آیا این اعتماد به نفسشون واقعیه یا فقط یه حباب تبلیغاتیه؟ این گوشی یه جورایی دچار بحران هویته. قیمتش مال پرچمداراست، ولی تو یه سری بخش‌های کلیدی کوتاه اومده و بیشتر شبیه یه شبه پرچمدار یا قاتل پرچمدار گرون‌قیمت شده. این بررسی قراره تکلیف این موضوع رو روشن کنه و تهش بهتون بگیم، خریدش عاقلانه است یا پولتون رو دارید دور می‌ریزید. قراره تو این بررسی، ناتینگ فون 3 رو شخم بزنیم ببینیم این هیچی جدید، واقعا همه‌چی داره یا نه. با بررسی گوشی Nothing Phone 3 همراه موبونیوز باشید.

بررسی طراحی گوشی Nothing Phone 3

ناتینگ همیشه تو بخش طراحی حرف برای گفتن داشته و فون 3 هم از این قاعده مستثنی نیست. همون زبان طراحی شفاف و خاص رو داریم که حالا پخته‌تر شده. اول از همه بریم سراغ نکات مثبت. وقتی گوشی رو دستتون می‌گیرید، حس یه کالای گرون‌قیمت و باکیفیت رو کامل بهتون منتقل می‌کنه. فریم از آلومینیوم ساخته شده و پنل جلو و پشت هر دو شیشه‌ای هستن. برای محافظت از صفحه نمایش از گوریلا گلس 7i و برای قاب پشتی از گوریلا گلس ویکتوس استفاده شده که ترکیب محکمیه. با ابعاد 160.6 در 75.6 در 9 میلی‌متر و وزن 218 گرم، با یه گوشی سبک طرف نیستیم و ضخامت 9 میلی‌متری اون هم برای یه پرچمدار مدرن یه کم زیاده. این وزن و ضخامت باعث میشه گوشی تو دستتون حس استخون‌دار بودن بده، ولی شاید برای همه خوشایند نباشه.

نکته مهمی که خیلی‌ها شاید بهش توجه نکنن، مقاومت این گوشیه. فکر نکنید چون خوشگله، لوس و نازک نارنجیه! این گوشی مثل یه تانک محکمه. اولا که گواهی کامل IP68 برای مقاومت در برابر آب و گرد و غبار رو داره که یه ویژگی واقعی برای پرچمداراست. دوما، تو تست‌های مقاومت، عملکردش فوق‌العاده بوده. صفحه نمایشش در حد استاندارد روی سطح 6 از مقیاس موس خش برمی‌داره، ولی فریم آلومینیومی به طرز شگفت‌انگیزی محکمه و زیر فشار خم به ابرو نمیاره. این نشون میده ناتینگ فقط به فکر قیافه نبوده و یه گوشی مهندسی‌شده و جون‌سخت ساخته.

امضای اصلی گوشی‌های ناتینگ، یعنی چراغ‌های گلیف، اینجا یه تکامل بزرگ داشته و به گلیف ماتریکس (Glyph Matrix) تبدیل شده. دیگه خبری از چند تا نوار LED ساده نیست؛ حالا با یه نمایشگر ماتریکسی تک‌رنگ با 489 تا پیکسل طرفیم که پشت گوشی جا خوش کرده. این پنل می‌تونه ساعت، نوتیفیکیشن‌ها و یه سری بازی‌های کوچیک مثل توپ جادویی 8 یا یه تراز رو بهتون نشون بده. برای کنترلش هم یه دکمه لمسی خازنی جدید پشت گوشی تعبیه شده.

این گلیف ماتریکس فقط یه قابلیت نرم‌افزاری نیست، یه قطعه سخت‌افزاری پیچیده‌ست. کالبدشکافی گوشی نشون میده که این پنل چقدر پیچیدگی مهندسی داره و حتی باعث شده ناتینگ یه فداکاری تو طراحی بکنه: یه بریدگی تو سیم‌پیچ شارژ وایرلس ایجاد کرده تا جای دکمه لمسی باز بشه. این یعنی کلی هزینه تحقیق و توسعه و ساخت صرف این پنل پشتی شده که قطعا تو قیمت 800 دلاری گوشی لحاظ شده. سوال اصلی اینه: آیا شما به عنوان کاربر، واقعا ازش استفاده می‌کنید یا فقط برای پز دادن جلوی دوستاتون به درد می‌خوره؟ با وجود باحال بودنش، کاربرد روزمره‌اش در مقایسه با یه صفحه نمایش همیشه روشن روی پنل جلویی، خیلی محدوده.

و اما می‌رسیم به یکی از بزرگترین نقاط ضعف طراحی که اصلا قابل دفاع نیست. یه گوشی 800 دلاری تو سال 2025 با پورت USB-C 2.0 عرضه شده! این یعنی سرعت انتقال فایل با کابل به شکل خنده‌داری پایینه، در حالی که تقریبا تمام رقباش از پورت سریع USB 3.2 بهره می‌برن. این یه حرکت واضح برای کاهش هزینه‌هاست که ادعای پرچمدار بودن این گوشی رو به شدت زیر سوال می‌بره و کاملا با بحران هویتی که اول بررسی بهش اشاره کردیم، همخونی داره.

بررسی صفحه نمایش گوشی Nothing Phone 3

صفحه نمایش همیشه یکی از بخش‌هاییه که مستقیم باهاش در ارتباطیم و ناتینگ فون 3 اینجا عملکرد خوبی داره، ولی یه اما بزرگ هم وجود داره. مشخصات روی کاغذ خیلی خوبه: یه پنل OLED با اندازه 6.67 اینچ و رزولوشن 1260 در 2800 پیکسل که بهش میگن 1.5K. این رزولوشن تراکم پیکسلی عالی حدود 460 ppi رو بهمون میده که یعنی تصاویر فوق‌العاده شارپ و واضح هستن.

اما ستاره اصلی این بخش، روشناییه. ناتینگ ادعا کرده که روشنایی این پنل به 4500 نیت میرسه که البته این عدد فقط برای بخش‌های کوچیک تصویر تو محتوای HDR درسته. چیزی که برای ما تو استفاده روزمره مهمه، روشنایی تو حالت دستی و خودکاره. تو حالت دستی تا 756 نیت و تو حالت خودکار به عدد فوق‌العاده 1507 نیت میرسه. این یه نتیجه عالیه و یعنی حتی زیر آفتاب شدید هم می‌تونید به راحتی با گوشی کار کنید. پشتیبانی از +HDR10 هم باعث میشه دیدن فیلم و سریال تو نتفلیکس و یوتیوب باهاش خیلی لذت‌بخش باشه.

اینجاست که اون اما بزرگ وارد میشه. بیشتر پرچمدارهای این بازه قیمتی از پنل‌های LTPO استفاده می‌کنن که می‌تونن نرخ نوسازی (رفرش ریت) رو به صورت داینامیک از 120 هرتز تا 1 هرتز تغییر بدن تا تو مصرف باتری صرفه‌جویی بشه. اما ناتینگ فون 3 از پنل قدیمی‌تر LTPS استفاده می‌کنه. این پنل می‌تونه بین 60، 90 و 120 هرتز سوییچ کنه، ولی وقتی صفحه ثابته و باهاش کار نمی‌کنید، رفرش ریت پایین‌تر از 60 هرتز نمیاد.

این موضوع یه تاثیر مستقیم و منفی روی عمر باتری داره. وقتی دارید یه متن ثابت رو می‌خونید، گوشی‌های رقیب مثل گلکسی S25 پلاس یا وان‌پلاس 13 رفرش ریت رو میارن روی 1 هرتز تا باتری کمتری مصرف شه، ولی ناتینگ فون 3 روی 60 هرتز قفل می‌مونه و باتری بیشتری می‌خوره. این یه فرق اساسیه که تو شارژدهی روزمره خودشو نشون میده و یه نمونه دیگه از کاهش هزینه‌های پنهانیه که فون 3 رو یه پله پایین‌تر از پرچمدارهای واقعی قرار میده.

بررسی عملکرد باتری گوشی ناتینگ فون 3

ناتینگ فون 3 یه باتری با ظرفیت خوب 5150 میلی‌آمپر ساعتی از نوع سیلیکون کربن داره. تو تست‌های استاندارد، این گوشی تونسته به شارژدهی خوب 12 ساعت و 56 دقیقه برسه. این یه امتیاز خوب و قابل احترامه و برای اکثر کاربرا به راحتی یه روز کامل رو دووم میاره. البته همونطور که گفتیم، اگه صفحه نمایش LTPO داشت، این عدد می‌تونست حتی بهتر هم باشه.

در مورد شارژ، روی کاغذ از شارژ سیمی 65 وات و بی‌سیم 15 وات پشتیبانی می‌کنه. اما دو تا نکته مهم وجود داره: اول اینکه شارژر داخل جعبه نیست و باید جدا بخریدش. دوم اینکه تست‌ها نشون دادن حتی با یه شارژر قوی و سازگار، گوشی به ندرت با توانی بیشتر از 40 وات شارژ میشه. پس ادعای 65 وات بیشتر جنبه تبلیغاتی داره. قابلیت شارژ معکوس بی‌سیم با توان 5 وات هم یه ویژگی خوبه که می‌تونه به درد شارژ کردن گجت‌های کوچیک بخوره.

عملکرد دوربین گوشی Nothing Phone 3

دوربین یکی از بخش‌هاییه که ناتینگ فون 3 نسبت به نسل قبل یه جهش بزرگ داشته. حالا با یه مجموعه دوربین سه‌گانه 50 مگاپیکسلی طرفیم: یه سنسور اصلی (OmniVision OV50H)، یه دوربین اولتراواید (Samsung JN1) و مهم‌تر از همه، یه دوربین تله‌فوتو پریسکوپی با زوم اپتیکال 3 برابر (Samsung JN5). دوربین سلفی هم 50 مگاپیکسلیه (Samsung JN1)، ولی در کمال تعجب فوکوس خودکار نداره که برای یه گوشی تو این کلاس قیمتی خیلی عجیبه. یه نکته مثبت بزرگ اینه که هر چهار تا دوربین می‌تونن ویدیوی 4K با سرعت 60 فریم بر ثانیه ضبط کنن که دستتون رو برای فیلمبرداری خیلی باز میذاره.

• دوربین اصلی (50 مگاپیکسل): این دوربین ستاره اصلی این مجموعه است. تو نور روز، عکس‌های 12.5 مگاپیکسلی خیلی خوبی با رنگ‌های طبیعی و جزئیات مناسب ثبت می‌کنه. تو نور کم هم عملکردش خیلی خوبه و نویز کمی داره و داینامیک رنج وسیعی رو پوشش میده. در کل یه دوربین اصلی قابل اعتماده.
• دوربین تله‌فوتو (50 مگاپیکسل، 3x): اضافه شدن لنز پریسکوپ یه اتفاق عالی برای تنوع عکاسیه. عکس‌های خوبی می‌گیره و برای عکاسی ماکرو هم عملکرد چشمگیری داره. اما عکس‌هاش گاهی اوقات یه کم سافت هستن و تو نور کم، معمولا زیادی تاریک ثبت میشن. یه پیشرفت خوبه، ولی در حد بهترین‌های بازار نیست.
• دوربین اولتراواید (50 مگاپیکسل): این دوربین ضعیف‌ترین حلقه زنجیره. با اینکه رزولوشن بالایی داره، ولی پردازش تهاجمی نرم‌افزار جزئیات رو از بین می‌بره و حالتی شبیه به نقاشی آبرنگی به عکس‌ها میده. نداشتن فوکوس خودکار هم یه ضعف بزرگه. تو نور خوب کار راه اندازه، ولی از رقبا عقب می‌مونه.
• دوربین سلفی (50 مگاپیکسل): کیفیت عکس‌های سلفی عالیه و جزئیات چهره و رنگ پوست خیلی خوب ثبت میشه. اما نبود فوکوس خودکار یه ضعف محسوب میشه. به طور پیش‌فرض هم عکس‌ها رو با رزولوشن کامل 50 مگاپیکسل ذخیره می‌کنه که حجم فایل‌ها رو بی‌دلیل زیاد می‌کنه.

فیلم‌برداری یکی از نقاط قوت این گوشیه. کیفیت ویدیوهای دوربین اصلی عالیه. دوربین‌های تله‌فوتو و اولتراواید هم ویدیوهای قابل قبولی ضبط می‌کنن، هرچند یه کم سافت‌تر هستن. لرزشگیر الکترونیکی تصویر (EIS) هم روی همه دوربین‌ها به خوبی کار می‌کنه و ویدیوهای روون و بدون لرزشی رو تحویل میده.

در مجموع، مجموعه دوربین این گوشی مثل خود گوشیه: روی کاغذ عالی، ولی در عمل ناهماهنگ. سخت‌افزار (سه دوربین 50 مگاپیکسلی، پریسکوپ) در حد پرچمداراست و دوربین اصلی عملکرد خیلی خوبی داره. اما لنزهای کمکی (اولتراواید و تله‌فوتو) و یه سری تصمیمات نرم‌افزاری (نبود فوکوس خودکار سلفی) نشون میده که هنوز به پختگی و هماهنگی غول‌های عکاسی موبایل مثل پیکسل و سامسونگ نرسیده.

بررسی سخت‌افزار Nothing Phone 3

قلب تپنده ناتینگ فون 3، پردازنده اسنپدراگون 8s نسل 4 از شرکت کوالکامه که روی معماری 4 نانومتری ساخته شده. بیاید ببینیم این اژدها چقدر آتیش به پا می‌کنه. اگه فقط به بنچمارک‌ها نگاه کنیم، با یه غول طرفیم. این گوشی تو بنچمارک AnTuTu v10 امتیاز فوق‌العاده 1,948,966 و تو تست چند هسته‌ای GeekBench 6 امتیاز 6900 رو ثبت کرده. این اعداد و ارقام نشون میدن که از نظر قدرت پردازشی خام، این گوشی تو لیگ پرچمدارای بزرگه و خیلی راحت ناتینگ فون 2 رو پشت سر میذاره. در کنار این پردازنده، حافظه داخلی سریع UFS 4.0 و رم 12 یا 16 گیگابایتی قرار گرفته که باعث میشه سرعت لود شدن برنامه‌ها و جابجایی بینشون خیلی روون و سریع باشه.

اینجا مهم‌ترین و حیاتی‌ترین نکته در مورد عملکرد این گوشیه. قدرت خام پردازنده تا وقتی که نتونه به صورت پایدار ازش استفاده کنه، هیچ ارزشی نداره. متاسفانه اسنپدراگون 8s نسل 4 گرمای زیادی تولید می‌کنه و به نظر میرسه سیستم خنک‌کننده ناتینگ فون 3 از پس مهار کردنش برنمیاد.

وقتی گوشی زیر فشار سنگین قرار می‌گیره (مثلا موقع بازی کردن طولانی)، برای کنترل دما به شدت عملکردش رو محدود می‌کنه (به این پدیده میگن Thermal Throttling). این افت عملکرد انقدر شدیده که گوشی حتی نمی‌تونه تست استرس 3DMark Wild Life Extreme رو کامل تموم کنه. بدتر از اون، فریم فلزی گوشی موقع انجام کارهای سنگین اونقدر داغ میشه که نگه داشتنش تو دست اذیت‌کننده میشه.

پس زنجیره علت و معلولی اینجوریه: پردازنده قوی -> سیستم خنک‌کننده ناکافی -> تولید گرمای زیاد -> افت عملکرد شدید -> کاهش فریم‌ریت. این گوشی برای گیمرهای حرفه‌ای ساخته نشده. شاید ده دقیقه اول بازی رو با فریم ریت عالی اجرا کنه، ولی بعدش داغ می‌کنه، عملکردش افت می‌کنه و فریم ریت میاد پایین. اگه کاربری شما بازی سنگینه، گزینه‌های خیلی بهتری تو همین قیمت هست.

بررسی نرم افزار گوشی ناتینگ Phone 3

بخش نرم‌افزار همیشه یکی از نقاط قوت ناتینگ بوده و اینجا هم همون رویه ادامه پیدا کرده. ناتینگ فون 3 با سیستم‌عامل Nothing OS 3.5 بر پایه اندروید 15 عرضه میشه. این رابط کاربری خیلی تمیز، مینیمال و نزدیک به اندروید خالصه، ولی با زبان طراحی خاص و نقطه ماتریسی ناتینگ که طرفدارای زیادی داره. اما خبر فوق‌العاده اینه که ناتینگ قول داده 5 سال آپدیت اصلی اندروید برای این گوشی منتشر کنه. این یعنی از نظر پشتیبانی نرم‌افزاری، این گوشی در کنار گوگل و سامسونگ قرار می‌گیره و تا سال‌ها خیالتون از بابت به‌روز بودن راحته.

ناتینگ یه سری قابلیت هوش مصنوعی جدید تحت عنوان Essential Intelligence به این گوشی اضافه کرده.

• کلید Essential: یه دکمه فیزیکی جدید زیر دکمه پاور قرار گرفته. با یه بار فشار دادنش اسکرین‌شات می‌گیره، با دو بار ضربه زدن یه یادداشت صوتی ضبط می‌کنه که به صورت خودکار به متن تبدیل میشه. باید دید این دکمه از دکمه‌های قابل شخصی‌سازی گوشی‌های دیگه کاربردی‌تره یا نه.
• Essential Space: یه هاب هوشمند برای مدیریت کارهای روزانه.
• ادغام با ChatGPT: قابلیت ارسال مستقیم اسکرین‌شات به ChatGPT برای تحلیل، یه ویژگی باحال و بالقوه کاربردیه.

نگاه ما به این قابلیت‌ها با یه کم شک و تردیده. این قابلیت‌های هوش مصنوعی روی کاغذ جالبن، ولی باید دید در عمل چقدر کار راه اندازن یا فقط یه سری گزینه اضافه تو منوی تنظیمات هستن که بعد از چند روز فراموش میشن.

بررسی اسپیکر گوشی Nothing Phone 3

این گوشی از یه سیستم اسپیکر استریو هیبریدی استفاده می‌کنه (اسپیکر مکالمه به عنوان کانال دوم عمل می‌کنه). بلندی صداش امتیاز خیلی خوب رو میگیره. کیفیت صدا هم خوبه، بیس قابل قبولی داره و صدای خواننده واضحه، ولی می‌تونست غنی‌تر باشه. در کل یه مجموعه اسپیکر کاملا مناسبه، ولی بهترین اسپیکر بازار نیست.

آیا گوشی ناتینگ فون 3 ارزش خرید داره؟

خب رفقا، رسیدیم به آخر بررسی گوشی Nothing Phone 3 و سوال اصلی: ناتینگ فون 3 با این مشخصات و قیمت، ارزش خرید داره؟ بیاید یه جمع‌بندی سریع از نقاط قوت و ضعفش داشته باشیم.

• نقاط قوت: طراحی منحصر به فرد و فوق‌العاده محکم (با گواهی IP68)، صفحه نمایش بسیار روشن و باکیفیت، عملکرد خام قدرتمند، نرم‌افزار تمیز با پشتیبانی بلندمدت عالی، دوربین اصلی و سلفی باکیفیت، قابلیت فیلم‌برداری 4K/60fps با تمام دوربین‌ها.
• نقاط ضعف: قیمت بسیار بالا، مشکل داغ شدن و افت عملکرد شدید زیر بار سنگین (throttling)، پورت USB 2.0 قدیمی، نبود نمایشگر LTPO، عملکرد متوسط دوربین‌های اولتراواید و تله‌فوتو، سرعت شارژ واقعی پایین‌تر از عدد اعلامی، نبود شارژر در جعبه.

قیمت جهانی این گوشی 799 دلاره. با توجه به قیمت مدل‌های دیگه ناتینگ تو ایران (مثلا فون 3a پرو با قیمت حدود 55 میلیون تومان)، میشه پیش‌بینی کرد که ناتینگ فون 3 اگه به صورت غیررسمی وارد بازار ایران بشه، قیمتی تو بازه 90 تا 100 میلیون شاید داشته باشه که اونو در کنار گوشی های پرچمدار سامسونگ و اپل قرار میده که جایگاه خیلی خطرناکیه و به نسبت مشکلات و کمبودهایی که داره باعث میشه خیلی ارزش خرید بالایی نداشته باشه.

برای اینکه بهتر متوجه بشید پولتون رو دارید صرف چی می‌کنید، بیاید یه مقایسه سریع با رقبای اصلیش تو بازار داشته باشیم.

پس اگه دنبال یه گوشی هستید که تو دستتون تک باشه، طراحی‌ش خاص باشه و از نرم‌افزار روون و شبیه اندروید خالص لذت می‌برید، و مهم‌تر از همه، مشکل مالی ندارید و عاشق این برند هستید، آره، خرید گوشی ناتینگ 3 می‌تونه گزینه جذابی باشه. این یه گوشی برای دلتونه، نه برای منطق.

اما… اگه گیمر هستید، بی‌خیالش بشید. اگه بهترین و هماهنگ‌ترین دوربین بازار رو می‌خواید، پیکسل و سامسونگ گزینه‌های بهتری هستن. و اگه دنبال بالاترین ارزش خرید به نسبت پولی که می‌دید هستید، برندهایی مثل شیائومی و وان‌پلاس با قیمت مشابه یا حتی کمتر، سخت‌افزار قوی‌تر و پایدارتر و شارژ سریع‌تری بهتون میدن. در بازار ایران، با این برچسب قیمتی، خرید ناتینگ فون 3 برای اکثر کاربرا منطقی نیست. این یه گوشی خاص برای یه قشر خاصه. برای بقیه ما، گزینه‌های به مراتب کامل‌تر و به‌صرفه‌تری روی میز هست.