تست مقاومت گوشی iPhone Air

امروز با باریک‌ترین گوشی هوشمندی طرفیم که اپل تا حالا ساخته؛ آیفون ایر (Air) جدید! همین که این گوشی پاش به قلمرو من باز میشه، تیم کوک باید یه فاتحه‌ای براش بخونه. راحت باشین و زل بزنین، چون ما اینجا به گارانتی و این داستانا اهمیت نمیدیم. خودم میدونم که اینجا کابوس هر گوشیه. با اینکه این مدل ایر یه کم کمیابه، من یه دونه یدک هم دارم. کلی هم سر و صدا کرده به خاطر اون استایل خفنش. وقتشه ببینیم به تعمیر نیاز پیدا می‌کنه یا مستقیم میره سینه قبرستون! پس بدون معطلی خاصی بریم سراغ تست مقاومت نازک ترین گوشی ساخت اپل یعنی آیفون ایر!

تست مقاومت گوشی iPhone Air

وقتی از جعبه درش میاریم، به طرز عجیبی سبکه و اون فریم تیتانیوم گرید ۵ با پرداخت آینه‌ای، فوق‌العاده نازکه. تیتانیوم احتمالا فلز مورد علاقه منه و ناراحتم که از بقیه گوشی‌های سری آیفون ۱۷ حذف شده. ولی باحاله که لبه‌هاش همون صیقل براق آیفون اورجینال ۱۷ سال پیش رو داره.

واسه رفقای آمریکایی‌مون بگم که آیفون ایر به ضخامت یه بیسکوییت اوریو یا سه تا خلال دندون چوبیه. می‌تونه نصف یه آجر لگو، یا هم‌اندازه سه تا سکه ۲۵ سنتی آمریکا، یا مثلا هفت تا تیغ از کاتر JerryRig من باشه.

البته برای بقیه دنیا، آیفون ایر ۵.۶ میلی‌متر ضخامت داره. نگرانی من اینه که جای دکمه‌ها، استحکام این فریم تیتانیومی رو به خطر بندازه. دکمه‌ها بخش قابل توجهی از دیواره تیتانیومی رو از بین بردن. و همونطور که هرکسی که جنگا بازی کرده می‌دونه، اگه به اندازه کافی از ساختار یه چیزی کم کنی، بالاخره فرو می‌ریزه.

اما مثل صدها گوشی دیگه‌ای که تو دهه گذشته تست کردیم، بیاید با تست خط و خش سرامیک شیلد ۲ (Ceramic Shield 2) جدید شروع کنیم که میگن سه برابر مقاوم‌تره. حالا می‌بینیم! پلاستیک معمولا رو سطح دو یا سه خط میفته، شیشه رو سطح پنج یا شش و یاقوت کبود (سفایر) هم معمولا رو سطح هشت یا نه. همونطور که قشنگ تو پیک‌های من می‌بینین، خط و خش‌های سطح شش تقریبا اصلا معلوم نیستن و رو سطح هفت هم به زور یه چیزایی دیده میشه. پس حتی نمی‌تونم اون جمله همیشگیم رو بگم! اپل گند زد! سرامیک شیلد ۲ از شرکت کورنینگ (Corning) امسال واقعا یه پیشرفت عظیمه. با این حال، شیشه هنوزم شیشه‌ست و حتی اگه سرامیک شیلد ۲ از قبل سخت‌تر شده باشه، شیشه هیچوقت ضدضربه کامل نمیشه.

اپل میگه صفحه نمایش جدیدش یه پوشش ضد بازتاب نور داره، ولی این ضد بازتاب بودنش در مقابل گلکسی S24 اولترای ۲ سال پیش من حرفی برای گفتن نداره. روی شیشه سامسونگ می‌تونین تک‌تک دیودهای چراغ مطالعه LED من رو بشمارین، در حالی که آیفون ایر فقط یه مستطیل سفید نشون میده. برنده کاملا مشخصه. ایشالا دفعه بعد اپل! دوربین سلفی ۱۸ مگاپیکسلی جلو هم با همون سرامیک شیلد ۲ محافظت میشه. یه سنسور مربعی جدید داخلش داره ولی باید تو کالبدشکافی ببینیم چه شکلیه.

دلیلی که تیتانیوم فلز مورد علاقه منه اینه که به طور قابل توجهی سبک‌تر و قوی‌تر از فلزات دیگه‌ست و با بدن سازگاره. یعنی تمام مفاصل مصنوعی و پیچ‌هایی که تو استخون و بدن انسان کار گذاشته میشه معمولا از تیتانیوم ساخته شده. و جالب‌تر اینکه وقتی انسان‌ها رو می‌سوزونن، تنها چیزی که تو خاکستر باقی می‌مونه، قطعات تیتانیومی بدنشونه. و مطمئنم که بی‌ربطه ولی… آیفون ایر با ۸۰ درصد تیتانیوم بازیافتی ساخته شده. دمشون گرم بابت این حرکت. صدای خراشیدن تیتانیوم به اندازه آلومینیوم تیز و گوش‌خراش نیست، ولی بدنه بیرونی هنوزم خط و خش برمی‌داره. دکمه‌های آیفون ایر هم قابل جدا شدن نیستن.

می‌رسیم به پایین گوشی. یه پورت شارژ می‌بینیم که یه کم از مرکز خارجه و چهارتا سوراخ اضافه دورشه. حدس می‌زنم اینا سوراخ‌های میکروفون باشن که توری دارن، چون ایر اسپیکر استریوی پایینی نداره و فقط یه اسپیکر مونو تو قسمت اسپیکر مکالمه داره. پورت شارژش هم خیلی کندتر از مدل‌های پرو شارژ می‌کنه. پس نه تنها باتریش کوچیکتره، بلکه کندتر هم شارژ میشه. تو ۳۰ دقیقه به ۵۰ درصد شارژ می‌رسه، به جای ۲۰ دقیقه تو مدل‌های پرو. پس اگه عمر باتری و سرعت شارژ براتون مهمه، و همینطور گوش دادن به موسیقی با دوتا گوش، شاید بهتر باشه به جای ایر، یه آیفون معمولی بخرین.

می‌رسیم به پشت ایر. یه پنل شیشه‌ای مات داریم با لوگوی براق و صاف اپل در مرکز. اگه روی لوگو زوم کنیم، می‌بینیم که خود عکس سیب یه کوچولو بالاتر از قسمت مات قرار گرفته، ولی چیز مهمی نیست. سیب بی‌نقص سخت پیدا میشه و این فقط یه ایراد جزئیه.

میریم سراغ جزیره دوربین که از همون تیکه شیشه یکپارچه ساخته شده و این یعنی این برآمدگی به خودی خود کنده نمیشه. اپل میگه این لنز تکی ۴۸ مگاپیکسلی، دوتا دوربین در یکیه. خب حتما هرچی دوست داره می‌تونه خودشو معرفی کنه، ولی هنوز لنز واید و تله‌فوتوی اختصاصی مدل‌های پرو رو نداره. پس اگه خوره‌ی عکاسی هستین، اینو گوشه ذهنتون داشته باشین. میکروفون پشتی یه توری فلزی ضدآب با استاندارد IP68 روش داره و یه فلش LED تک‌رنگ با پوشش پلاستیکی مات.

صادقانه بگم، یه چیزی که خیلیا در موردش حرف نمی‌زنن ولی باید بزنن اینه که چطوری تیم کوک به تنهایی آیفون‌های امسال رو از یه فاجعه حتمی نجات داد. همه‌مون می‌دونیم که وضعیت تعرفه‌ها خیلی خرابه، ولی قرار بود یه تعرفه ۱۰۰ درصدی روی لوازم الکترونیکی وارداتی به آمریکا بیاد تا اینکه تیم کوک شجاعانه با یه شمش طلا که احتمالا ۱۵۰ هزار دلار ارزش داشت، وارد دفتر بیضی شد و گذاشتش رو میز دونالد (ترامپ). و بوم! فرداش همه تعرفه‌های آیفون برداشته شد و ما مصرف‌کننده‌ها رو از پرداخت حدودا هزار دلار اضافه برای هر گوشی نجات داد. عجب حرکت شطرنج چهاربعدی خفنی از تیم کوک! نزدیک بود به جای هزار دلار، دو هزار دلار برای این گوشی پول بدیم. و با اینکه فعلا در امانیم، امیدوارم آقای کوک چندتا از اون شمش‌های طلای خالص رو برای سال بعد هم کنار گذاشته باشه. جالبه که شعله آتیش انگار با پوشش اولئوفوبیک (ضد لک و چربی) کاری نداشت.

و بالاخره، تست خم شدن. تیتانیوم تقریبا دو برابر آلومینیوم محکمه و در عین حال حدود ۶۰ درصد انعطاف‌پذیرتره. این یعنی اگه خم بشه، خمیده باقی نمی‌مونه. پس در تئوری، نباید دوباره با اون فاجعه خم شدن آیفون ۶ روبرو بشیم. در تئوری!

با تمام قدرت تو خمش اول فشار میدم، لامصب هیچی نشد! برمی‌گردونمش و از جلو فشار میدم. این دفعه یه کم انحنا برداشت. ولی به لطف اون تیتانیوم، صاف صاف برگشت به حالتی که چند دقیقه پیش از جعبه درآوردم. انگار که تو قلب یه ستاره در حال مرگ یا تو آتش کوه هلاکت ساخته شده باشه، آیفون ایر حق نداره اینقدر نشکن باشه! الان هم دوتا شست من درد می‌کنه و هم غرورم جریحه‌دار شده. آیفون ایر تست مقاومت من رو ۱۰۰ درصد پاس کرد.

ولی من یه نقشه جایگزین داشتم برای وقتی که اپل برنده بشه. و از اونجایی که اپل برنده شد، وقتشه نقشه B رو اجرا کنیم؛ اینکه به صورت عددی و دقیق بفهمیم آیفون ایر دقیقا با چه فشاری می‌شکنه. با من به یه اردوی علمی تو گاراژم بیاین. با یه ترازوی جرثقیلی پشتم، می‌تونیم عدد رسمی جایی که تیتانیوم می‌شکنه رو پیدا کنیم. فکر کنم یه باتری فلزی داخلش باشه. امیدوارم این کار دستمون نده.

اوکی، می‌ذارمش زیر این دوتا میله. بعد از کلی فشار و مقاومت بسیار بالایی که این گوشی از خودش نشون داد، بلاخره رو فشار حدود 98 کیلوگرم گوشی شکسته شد. اوکی، حالا میارمیش پایین، عجیبه! شیشه پشتی هنوز سالمه. شیشه جلو دقیقا زیر دکمه ولوم پایین کاملا خرد شده. این مقدار وزنیه که برای شکستن یه آیفون ایر لازمه. یادتون باشه که تمام اون ۲۱۶ پوند (حدود ۹۸ کیلوگرم) مستقیما روی مرکز گوشی متمرکز بود. اگه شما یه آدم ۹۸ کیلویی باشین و روی گوشیتون بشینین، اون وزن روی کل سطح پخش میشه. مگه اینکه عضلات نشیمنگاه فولادی داشته باشین، وگرنه فکر کنم جیب شلوارتون قبل از اینکه آسیبی به آیفون ایر جدید برسه، پاره بشه. پس با خیال راحت هر چقدر دوست دارین روش بشینین. من شخصا می‌تونم تضمین کنم که آیفون ایر از نظر ساختاری نشکنه، به جز در برابر افتادن و خط و خش که مثل هر گوشی هوشمند دیگه‌ای هنوزم باعث آسیب میشه.