کالبدشکافی گوشی Nothing Phone 3
بعضی‌ها شاید بگن گوشی ناتینگ فون 3 خیلی زشته، ولی بذارید یادآوری کنم که پیکاسو کلی نقاشی کشیده که خیلی شبیه این گوشیه و میلیون‌ها دلار می‌ارزن. از طرفی هم انگار که مدل اولیه‌اش رو چند باری موقع طراحی از دستشون انداختن و با سر خورده زمین، ولی ناتینگ گفته همینه که هست و فرستادتش بازار! هر کی یه سلیقه‌ای داره دیگه، ولی من خودم طرفدارشم. زندگی کوتاهه و دلیلی نداره آدم معمولی باشه. اگه میخواید بدونید داخل این گوشی زشت ولی خاص چه خبره تا آخر کالبد شکافی گوشی Nothing Phone 3 همراه موبونیوز باشید.
کالبدشکافی گوشی Nothing Phone 3
توی جعبه، یه کارت جدید فوق‌العاده جالب از طرف اتحادیه اروپا هست که بهمون میگه این گوشی چقدر از نظر مصرف انرژی بهینه‌ست. ناتینگ تو بخش بهینگی نمره A گرفته، با یه سری اطلاعات اضافه در مورد اینکه باتری چقدر دووم میاره و این گوشی هوشمند چقدر قابل تعمیر و بادوامه. ظاهرا این ناتینگ فون ۳ تو بخش تعمیرپذیری نمره C گرفته. من خودم از این برچسب خوشم میاد. مثل اینه که جدول ارزش غذایی رو به بسته‌بندی مواد غذایی اضافه کنی. برای مصرف‌کننده‌ها خوبه که بدونن امتیازشون در مقایسه با بقیه چجوریه.
خفن‌ترین و عجیب‌ترین چیز جدیدی که به گوشی ناتینگ فون ۳ اضافه شده، ماتریکس گلیف (glyph matrix) تو گوشه بالا سمت راسته. خیلی وارد جزئیاتش نمیشم، ولی می‌تونه ساعت رو نشون بده، سطح باتری رو نمایش بده و باهاتون بازی‌های کوچولویی مثل سنگ کاغذ قیچی بکنه. اگه ناتینگ ۳ از وسط نصف بشه، می‌بینیم که از داخل چجوری کار می‌کنه!
یکی از چیزایی که تو اون کارت تست اتحادیه اروپا نوشته شده اینه که این ناتینگ ۳ توی سطح پنج مقیاس سختی موس خط و خش می‌افته، که جالبه، چون همونطور که میدونیم و روی هر صفحه‌ای که پلاستیکی یا از جنس یاقوت کبود نباشه دیدیم، گلس‌های حرارت‌دیده (tempered glass) تقریبا همیشه روی سطح شش خش می‌افتن و روی سطح هفت خراش‌های عمیق‌تری برمی‌دارن. این ناتینگ فون ۳ داره از گوریلا گلس 7i استفاده می‌کنه و خیلی واضح دقیقا همونجایی که باید، خش برمی‌داره. پس، تصور می‌کنم اینکه اتحادیه اروپا تو کارنامه‌اش سطح پنج رو ذکر کرده، منظورش اینه که این آخرین سطحی بوده که سالم مونده و خراش برنداشته، که در این صورت حرفشون کاملا درسته.
فریم دور ناتینگ ۳ از آلومینیوم آنودایز شده ساخته شده. یه دکمه هوش مصنوعی فلزی صیقلی داریم که من هیچوقت قرار نیست فشارش بدم، کنارش هم یه دکمه پاور آلومینیومی که از جاش در نمیاد. البته کلی خطوط آنتن پلاستیکی هم هست که امیدوارم بعدا برامون دردسر نشن.
بالای فون ۳ سه تا سوراخ برای اسپیکر استریوی بالایی و یه سوراخ کوچولوی میکروفون نویز کنسلینگ داره که توی خط آنتن کار شده. سمت چپ گوشی دو تا دکمه ولوم جدا از هم و دو تا خط آنتن دیگه داریم که دورشون رو، حدس زدید، بازم آلومینیوم گرفته. پایین ناتینگ ۳ یه خشاب سیم‌کارت فلزی و یه پورت تایپ سی 2.0 داره که برای یه پرچمدار به طرز وحشتناکی قدیمیه. وقتی مشخصاتت مثل آیفون باشه، یعنی حداقل ۳ سال از بقیه عقبی. اکثر پرچمدارهای اندرویدی واقعی دارن از USB 3.2 استفاده می‌کنن که سرعت انتقال داد‌ه‌ش ۲۰ برابر سریع‌تر از نسخه ۲.۰ هست. خشاب سیم‌کارت دوگانه‌ش یه واشر لاستیکی دورش داره که به گواهی ضدآب IP68 کمک می‌کنه.
قاب پشتی از شیشه واقعیه و شفاف به نظر میاد و یه نسخه استایلایز شده از برداشت یه هنرمند از چیزایی که داخل یه گوشی هوشمنده رو به نمایش می‌ذاره. لنز دوربین بالایی که وسط نیست و یه جورایی بی‌ربطه، یه لنز پریسکوپ تله‌فوتوی ۵۰ مگاپیکسلی با زوم سه برابریه که با یه لنز شیشه‌ای محافظت میشه. نه دقیقا زیر اون لنز اول، دوربین اصلی ۵۰ مگاپیکسلی رو داریم. و دقیقا سمت راستش، دوربین اولتراواید ۵۰ مگاپیکسلی رو داریم که اونم با شیشه محافظت میشه. ولی نه دقیقا بالای اون دوربین، ماتریکس گلیف دایره‌ای رو داریم که زیر پنل شیشه‌ایه و مثل اون سه تا حلقه دوربین اصلی بیرون نزده.
سه تا حلقه دوربین اصلی تقریبا به اندازه هر برآمدگی دوربین گوشی‌های معروف دیگه بیرون زدن. پس اینکه بگیم این پنل پشتی کاملا تخته، قطعا اشتباهه. اگه واقعا یه پنل پشتی کاملا تخت میخواید، باید یه نگاهی به رد مجیک (Red Magic) بندازید. من از اون چراغ قرمز ضبط ویدیو خوشم میاد. تقریبا اونقدری حس و حال قدیمی و کلاسیک داره که به حال و هوای پیکاسو بیاد.
خوشبختانه برای ناتینگ، لنزهای دوربین پشتی انگار برای همیشه به شیشه پشتی چسبیدن. هیچ فاصله‌ای بینشون نیست و مثل چیزی که تو گوشی اخیر سامسونگ دیدیم، از جاشون کنده نمیشن.
برگردیم سراغ نمایشگر؛ یه نمایشگر ۶.۶ اینچی OLED با نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز و قابلیت نمایش ۱ میلیارد رنگ داریم که زیر حرارت فندک من حدود ۲۰ ثانیه دووم میاره. این ناتینگ ۳ یه نرخ نمونه‌برداری لمسی ۱۰۰۰ هرتزی هم داره که برای گیمینگ عالیه. تنها گوشی‌ای که می‌شناسم نرخ نمونه‌برداری لمسی بالاتری داشته باشه، رد مجیک ۱۰ پرو با ۲۵۰۰ هرتزه. البته جای سوختگی روی پنل OLED دائمیه، پس این کار رو تو خونه امتحان نکنید.
با توجه به اینکه ناتینگ این گوشی رو اولین پرچمدار واقعیش می‌دونه، اگه از وسط نصف میشد یکم ضایع بود. ولی در کمال تعجب، حتی با وجود این همه خطوط آنتن اضافه که تو کل فریم کار گذاشتن، گوشی اصلا خم به ابرو نمیاره. و ناتینگ تونسته با هزینه کمتر، به سطح استحکام آیفون روی ناتینگ فون ۳ برسه. ناتینگ فون ۳ قطعا از تست مقاومت من سربلند بیرون میاد.
با برداشتن شیشه پشتی، می‌فهمیم که شیشه واقعا کاملا شفافه و اون نمایشگر ماتریکس گلیف همراه با دکمه فیزیکی، خازنی و رسانای فلزی که انگشتتون رو از پشت شیشه حس می‌کنه، روی بدنه باقی مونده.
خود دوربین‌ها هنوز سر جاشونن و دارن کار خودشون رو می‌کنن و برآمدگی‌های دوربین با قاب پشتی جدا شدن. شش تا پیچ نقره‌ای T5 دور قطعات پلاستیکی سفید دیده میشه و دو تای دیگه هم زیر یه زبونه تو گوشه پایین سمت راست قایم شدن. بعد از باز کردن اونا، چند تا چیز می‌بینیم.
یک، اینکه بدون قاب پشتی خیلی خوشگل‌تر به نظر میاد. و دو، اون دیود قرمز در واقع یه دیود سفید معمولیه که یه فیلتر قرمز روش گذاشتن. باحاله. دکمه خازنی گلیف یه کابل نواری داره که از بین پلاستیک‌ها رد میشه و به پدهای تماسی در پایین میرسه که بعدش سیگنال رو به برد پورت شارژ که پین‌های طلایی گیرنده داره، می‌فرسته. اینم به نوعی باحاله. احتمالا بهتره الان گوشی رو خاموش کنم.
و بعد عمیق‌تر میشیم و هفت تا پیچ چهارسوی مشکی که دیده میشن رو باز می‌کنیم. آخرین پیچ یه کوچولوی خیلی ناقلا و بدقلقه که زیر دیفیوزر فلش، یعنی همونجایی که نمایشگر ماتریکس گلیف هم وصل شده، قایم شده. نمایشگر ماتریکس گلیف هم‌اندازه یه سکه‌ست و ۴۸۹ تا پیکسل مجزا داره.
جالبه که پد شارژ وایرلس پشتی، سیم‌پیچ‌های مسی‌ش به صورت دایره‌های متقارن نیست. برای اینکه برای اون دکمه گلیف جا باز بشه، این دایره یه بریدگی شبیه دهن پک‌من (Pac-Man) داره، یا تقریبا مثل اون گازیه که از سیب اپل زدن، که باعث میشه فکر کنم آیفون سال بعد می‌تونه خفن‌ترین کار ممکن رو بکنه. البته که این کارو نمی‌کنن، مشخصه، ولی حداقل الان میدونیم که پدهای شارژ وایرلس لازم نیست حتما دایره کامل باشن تا میدان الکترومغناطیسی تولید کنن.
به نظر میرسه باتری ناتینگ خیلی راحت در میاد. دمشون گرم بابت این حرکت. دو تا کانکتور شارژ رو از بالا مثل لگوهای کوچولو جدا می‌کنم و بعد اون نوار پلاستیکی تکی رو می‌کشم تا باتری ۵۱۵۰ میلی‌آمپر ساعتی آزاد بشه. شایعه شده که هند یه نسخه ویژه از ناتینگ ۳ با باتری بزرگ‌تر دریافت می‌کنه. پس تبریک به اونا. زیر باتری، یه محفظه بخار مسی (vapor chamber) نسبتا بزرگ می‌بینیم که تا زیر مادربورد ادامه پیدا می‌کنه.
در نگاه اول، اسپیکر پایینی یه کم کوچیکه. سه تا پیچ دیگه باز می‌کنم و برد پورت شارژ رو بیرون میارم. این قطعه می‌تونه با سرعت فوق‌العاده ۶۵ وات شارژ کنه. یه واشر لاستیکی قرمز برای ضدآب بودن داره. و ناتینگ میگه دوام این پورت رو تا ۳۰,۰۰۰ بار اتصال تست کرده. این یعنی روزی یک بار به مدت ۸۲ سال، که از میانگین طول عمر انسان یا میانگین سن سیاستمدارهای آمریکایی بیشتره. خودتون می‌تونید تشبیه‌تون رو انتخاب کنید چون هر دو به یک اندازه ناامیدکننده‌ان. حالا که حرف از چیزای ناامیدکننده شد، این اسپیکر از خیلی از مسئولین با جربزه‌تره. اون پایین گوشی، ویبراتور لمسی مربعی‌مون، توری ضدآب روی دریچه اسپیکر و دوربین کوچولوی حسگر اثر انگشت اپتیکال زیر نمایشگر رو داریم.
بریم سراغ مادربورد؛ یه پیچ چهارسوی مشکی دیگه هم هست که خیلی هوشمندانه تو سمت راست بالا استتار شده. بعد از اون، کل قطعه بلند میشه و از فریم بیرون میاد. مادربورد واقعا یه بریدگی مستطیلی تمیز برای دوربین پریسکوپ تله‌فوتوی ۵۰ مگاپیکسلی داره. دوربین اصلی ۵۰ مگاپیکسلی لرزشگیر اپتیکال تصویر (OIS) داره، ولی دوربین اولتراواید هیچ OISی نداره، که طبیعیه. دوربین پریسکوپ لرزشگیر اپتیکال داخلی داره، ولی این بار بی‌خیالش میشیم و میذاریم زنده بمونه.
پشت مادربورد، یه خط کج و کوله خمیر حرارتی روی پردازنده اسنپدراگون 8s نسل ۴ هست. یه نگاهی هم به دوربین سلفی ۵۰ مگاپیکسلی میندازیم. کل این مجموعه، البته، می‌تونه گرمای پردازش رو از طریق خمیر حرارتی به محفظه بخار بزرگ و بعد هم به فریم گوشی و هم از طریق جلوی نمایشگر به بیرون منتقل کنه. اسپیکر مکالمه بالایی به عنوان اسپیکر دوم هم کار می‌کنه که اونم واقعا برای خودش ابهتی داره.
گوشی ناتینگ فون 3 تعمیر پذیری خوبی داره؟
و حالا انگشت‌هامون رو روی هم میذاریم و دعا می‌کنیم هنوز زنده باشه. یه فکت جالب: ناتینگ میگه از ۱۰۰ درصد قلع بازیافتی، ۸۰ درصد فولاد بازیافتی و ۱۰۰ درصد آلومینیوم بازیافتی در فریم گوشی استفاده کرده. اونا همچنین در فرآیند مونتاژ نهایی از ۱۰۰ درصد انرژی تجدیدپذیر استفاده می‌کنن که حرکت باحالیه.
حالا نوبت سر هم کردن گوشیه و نگاه کنید، همه چی هنوز کار می‌کنه. راستش، من از کاری که ناتینگ داره می‌کنه خوشم میاد. و به نظرم دفعه بعد باید دوربین‌ها رو بذارن روی برد پورت شارژ تا حسابی حال هیترها (Haters) رو بگیرن.
آخرین مقالات
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.