بهترین کیف پول ارز دیجیتال

خب، تبریک می‌گم! شما قدم به دنیای هیجان‌انگیز ارزهای دیجیتال مثل بیت‌کوین، اتریوم و کلی رمزارز دیگه گذاشتین. احتمالا اولین سوالی که ذهنتون رو مشغول کرده اینه که، حالا این ارزهای دیجیتال رو کجا باید نگه دارم؟، توی جیب یا حساب بانکی معمولی که نمی‌شه! اینجاست که کیف پول ارز دیجیتال یا به قول خودمون ولت (Wallet) وارد بازی می‌شه. اگر شما به تازگی وارد بازارهای کریپتو شدید یا میخواید قبل از ورود به این حوزه با یکی از مهم ترین ابزار برای نگهداری سرمایه خودتون به ایمن ترین روش ممکن آشنا بشید، حتما تا انتهای مقاله بهترین کیف پول ارز دیجیتال همراه موبونیوز باشید.

کیف پول ارز دیجیتال چیه؟

کیف پول ارز دیجیتال یه چیزی شبیه حساب بانکی یا اپلیکیشن موبایل بانک شماست، ولی مخصوص دنیای دیجیتال و رمزارزها. این کیف پول‌ها می‌تونن یه نرم‌افزار روی گوشی یا کامپیوتر شما باشن، یا حتی یه دستگاه فیزیکی کوچیک شبیه فلش مموری. کار اصلی‌شون اینه که به شما اجازه می‌دن ارزهای دیجیتالتون رو نگهداری، مدیریت، دریافت و ارسال کنین.

برخلاف تصور رایج، کیف پول‌های دیجیتال خود سکه‌ها یا توکن‌های شما رو داخل خودشون نگه نمی‌دارن! ارزهای دیجیتال شما همیشه روی شبکه‌ای به اسم بلاکچین (یه جور دفتر کل حسابداری دیجیتال و عمومی) قرار دارن. کیف پول شما در واقع کلیدهای دسترسی به اون ارزها رو نگه می‌داره. مثل کلید گاوصندوق می‌مونه؛ خود پول داخل کلید نیست، ولی بدون اون کلید، به پول داخل گاوصندوق دسترسی ندارین.

این کلیدها چی هستن؟ 

• کلید عمومی (Public Key): این مثل شماره حساب یا شماره کارت بانکی شماست. می‌تونین این کلید (یا آدرسی که از روش ساخته می‌شه) رو به هر کسی که می‌خواد براتون ارز دیجیتال بفرسته، بدین. چون عمومیه، دادنش به دیگران هیچ اشکالی نداره.
• کلید خصوصی (Private Key): این دیگه رمز اصلی و فوق محرمانه شماست! مثل رمز عابر بانک یا همون کلید گاوصندوق. این کلید رو نباید به هیچ‌کس، تاکید می‌کنم، هیچ‌کس بدین! چون هر کسی که کلید خصوصی شما رو داشته باشه، می‌تونه به تمام ارزهای دیجیتال توی اون کیف پول دسترسی پیدا کنه، اون‌ها رو برای خودش بفرسته یا خرج کنه. یادتون باشه، کنترل کلید خصوصی یعنی کنترل کامل پول شما.

اصلا چرا به کیف پول شخصی نیاز داریم؟
وقتی شما ارز دیجیتال می‌خرین، مثلا از یه صرافی آنلاین ایرانی یا خارجی، اون ارزها اول توی حساب شما در همون صرافی می‌شینه. نگه داشتن ارز توی صرافی مثل اینه که پولتون رو بدین دست صراف یا بانک نگه داره. راحته، ولی کنترل کاملش دست شما نیست و اگه خدای نکرده صرافی هک بشه یا مشکلی براش پیش بیاد، ممکنه پول شما هم در خطر بیفته.
برای اینکه کنترل کامل ارزهای دیجیتالتون دست خودتون باشه و خیالتون از بابت امنیتش راحت‌تر باشه، بهترین کار اینه که اون‌ها رو به کیف پول شخصی خودتون منتقل کنین. اینطوری دیگه کلیدهای خصوصی دست خودتونه و کسی جز شما به پولتون دسترسی نداره. علاوه بر امنیت، با کیف پول شخصی می‌تونین خیلی راحت ارز دیجیتال برای دیگران بفرستین، از دیگران دریافت کنین و همیشه موجودی دقیق‌تون رو ببینین.

انواع کیف پول‌های ارز دیجیتال: گرم یا سرد؟ کدوم برای شما بهتره؟

حالا که فهمیدیم کیف پول چیه و چرا لازمه، بریم سراغ انواعش. کیف پول‌های ارز دیجیتال رو می‌شه به روش‌های مختلفی دسته‌بندی کرد، اما مهم‌ترین دسته‌بندی که باید بلد باشین، تقسیم اون‌ها به دو گروه اصلیه، کیف پول گرم و کیف پول سرد. این دسته‌بندی بر اساس وصل بودن یا نبودن کیف پول به اینترنت انجام می‌شه و مستقیما روی امنیت و راحتی استفاده تاثیر می‌ذاره.

• کیف پول گرم (Hot Wallet): آنلاین و همیشه در دسترس
  • کیف پول‌های گرم به کیف پول‌هایی میگن که به اینترنت وصل هستن (آنلاین کار می‌کنن). مثل اپلیکیشن‌های موبایل، برنامه‌هایی که روی کامپیوتر نصب می‌کنین، یا کیف پول‌هایی که از طریق وب‌سایت‌ها بهشون دسترسی دارین.
  • بزرگترین مزیت‌شون راحتی و در دسترس بودن اون‌هاست. چون آنلاین هستن، برای تراکنش‌های روزمره، خرید و فروش‌های سریع، یا پرداخت‌های کوچیک خیلی مناسبن. بیشترشون هم رایگان هستن و نیازی به پرداخت پول برای استفاده از خود نرم‌افزار نیست. راه‌اندازی و شروع به کار باهاشون هم معمولا خیلی ساده است.
  • اصلی‌ترین نقطه ضعف کیف پول‌های گرم، امنیت پایین‌تر اون‌ها نسبت به کیف پول‌های سرده. چون همیشه به اینترنت وصل هستن، بیشتر در معرض خطر هک شدن، حملات سایبری و بدافزارها قرار دارن. به همین دلیل، کارشناس‌ها توصیه می‌کنن که مقدار زیادی ارز دیجیتال رو برای مدت طولانی (مثلا برای سرمایه‌گذاری بلندمدت یا به اصطلاح هولد کردن) توی کیف پول گرم نگه ندارین.
• کیف پول سرد (Cold Wallet): آفلاین و فوق امن
  • کیف پول‌های سرد دقیقا برعکس کیف پول‌های گرمن؛ یعنی به اینترنت وصل نیستن و به صورت آفلاین کار می‌کنن. می‌شه اون‌ها رو مثل یه گاوصندوق دیجیتالی یا حساب پس‌انداز امن در نظر گرفت.
  • مهم‌ترین مزیت کیف پول‌های سرد، امنیت فوق‌العاده بالای اون‌هاست. چون آفلاین هستن، کلیدهای خصوصی شما هیچ‌وقت در معرض خطرات اینترنتی مثل هک و ویروس قرار نمی‌گیرن. این باعث می‌شه که کیف پول‌های سرد بهترین گزینه برای نگهداری بلندمدت ارزهای دیجیتال و همچنین نگهداری مبالغ زیاد باشن.
  • استفاده از کیف پول‌های سرد معمولا سخت‌تر و زمان‌برتر از کیف پول‌های گرمه. برای انجام تراکنش باید یه سری مراحل اضافی رو طی کنین (مثلا دستگاه رو به کامپیوتر وصل کنین). به همین خاطر برای تراکنش‌های روزمره و سریع خیلی مناسب نیستن. بیشتر کیف پول‌های سرد (مخصوصا نوع سخت‌افزاری) رایگان نیستن و باید برای خریدشون هزینه کنین. همچنین چون فیزیکی هستن، باید ازشون مراقبت کنین تا گم نشن یا آسیب نبینن (مثلا نشکنن یا آب نخورن).

حالا بریم سراغ جزئیات انواع کیف پول‌ها تا ببینیم با توجه به سرمایه و کاری که میخواید انجام بدید کدوم برای شما مناسب تره.

کیف پول‌های گرم (Hot Wallets)

این دسته خودش شامل چند نوع مختلف می‌شه:

• کیف پول موبایلی (Mobile Wallet):
  • همون‌طور که از اسمش پیداست، یه اپلیکیشن (برنامه) است که روی گوشی هوشمند (اندروید یا آیفون) نصب می‌شه. این نوع کیف پول‌ها خیلی پرطرفدارن چون گوشی‌هامون تقریبا همیشه همراهمونه و دسترسی بهشون راحته. مثال‌های معروف و خوب برای تازه‌کارها شامل تراست ولت (Trust Wallet), اکسودوس (Exodus) و نسخه موبایل متامسک (MetaMask) می‌شه.
  • مزایاش: دسترسی خیلی سریع و راحتی دارن؛ هر زمان و هر جا که باشین می‌تونین موجودی‌تون رو چک کنین یا تراکنش انجام بدین. کار کردن باهاشون معمولا خیلی ساده‌ست و رابط کاربری خوبی دارن که برای مبتدی‌ها عالیه. اکثرشون هم رایگان هستن. خیلی‌هاشون قابلیت اسکن کد QR دارن که فرستادن و گرفتن پول رو خیلی راحت می‌کنه. می‌تونین از قابلیت‌های امنیتی خود گوشی مثل قفل اثر انگشت یا تشخیص چهره هم برای امنیت بیشتر استفاده کنین.
  • معایبش: چون روی گوشی نصب می‌شن، اگه گوشیتون ویروسی بشه یا نرم‌افزار مخربی روش نصب بشه، ممکنه کیف پول و دارایی‌هاتون به خطر بیفته. همچنین اگه گوشی‌تون گم بشه یا دزدیده بشه، اگه از قبل فکری برای پشتیبان‌گیری نکرده باشین (که جلوتر توضیح می‌دیم چیه)، ممکنه پولتون هم از دست بره. صفحه نمایش کوچیک گوشی هم ممکنه برای دیدن جزئیات زیاد تراکنش‌ها یا مدیریت تعداد زیادی ارز مناسب نباشه.
• کیف پول دسکتاپی (Desktop Wallet):
  • این‌ها نرم‌افزارهایی هستن که روی کامپیوتر شخصی (PC) یا لپ‌تاپ شما (ویندوز، مک، لینوکس) نصب می‌شن. مثال‌های خوبش اکسودوس (Exodus), الکتروم (Electrum) و اتمیک ولت (Atomic Wallet) هستن.
  • مزایاش: معمولا کنترل و امکانات بیشتری نسبت به نسخه‌های موبایلی در اختیار شما قرار می‌دن. برای کسایی که زیاد ترید می‌کنن و نیاز به دیدن جزئیات بیشتری دارن، می‌تونه مناسب‌تر باشه. مدیریت تعداد زیادی ارز دیجیتال مختلف روی صفحه بزرگ کامپیوتر راحت‌تره. یه مزیت مهم دیگه اینه که خیلی از کیف پول‌های دسکتاپی رو می‌شه به کیف پول‌های سخت‌افزاری وصل کرد و از امنیت بالای اون‌ها بهره برد.
  • معایبش: فقط روی همون کامپیوتری که نصب شدن قابل استفاده هستن و مثل موبایل نمی‌شه همه‌جا با خودتون ببرینشون. اگه کامپیوترتون ویروسی بشه یا هک بشه، کیف پولتون هم در خطره. پس باید خیلی به امنیت کامپیوترتون (آنتی‌ویروس، فایروال و…) اهمیت بدین. طبیعتا وقتی بیرون از خونه هستین یا به کامپیوترتون دسترسی ندارین، نمی‌تونین ازش استفاده کنین.
• کیف پول تحت وب و افزونه مرورگر (Web & Extension Wallet):
  • این نوع کیف پول‌ها نیاز به نصب نرم‌افزار جداگانه ندارن و شما از طریق مرورگر اینترنتتون (مثل گوگل کروم، فایرفاکس و…) بهشون دسترسی پیدا می‌کنین. می‌تونن به شکل یه وب‌سایت باشن (مثل Blockchain.com) یا یه افزونه (Extension) که به مرورگرتون اضافه می‌شه. معروف‌ترین و پراستفاده‌ترین کیف پول افزونه‌ای، متامسک (MetaMask) هست.
  • مزایاش: چون نیازی به نصب ندارن، راه‌اندازی و دسترسی بهشون خیلی راحته و از هر کامپیوتری که به اینترنت وصل باشه می‌شه ازشون استفاده کرد. کار باهاشون معمولا ساده‌ست. مهم‌ترین کاربردشون (مخصوصا متامسک) اینه که خیلی راحت به برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps)، سایت‌های دیفای (DeFi) و دنیای وب 3 وصل می‌شن و کار با این پلتفرم‌ها رو ممکن می‌کنن.
  • معایبش: این نوع کیف پول‌ها معمولا کمترین سطح امنیت رو بین انواع کیف پول دارن. چون همیشه آنلاین هستن و از طریق مرورگر کار می‌کنن، خیلی باید مراقب سایت‌های تقلبی و حملات فیشینگ باشین. اگه سایت اصلی که خدمات کیف پول رو می‌ده هک بشه، ممکنه دارایی شما هم به خطر بیفته. یه مشکل دیگه اینه که در بعضی از این کیف پول‌ها (مخصوصا تحت وب‌ها)، ممکنه کلید خصوصی شما روی سرورهای اون شرکت نگهداری بشه و کنترل کامل دست شما نباشه، که این از نظر امنیتی ایده‌آل نیست.

کیف پول‌های سرد (Cold Wallets): گاوصندوق دیجیتالی شما

این دسته هم دو نوع اصلی داره:

• کیف پول سخت‌افزاری (Hardware Wallet):
  • یه دستگاه الکترونیکی کوچیکه، معمولا شبیه یه فلش مموری یا یه کارت اعتباری. کار اصلیش اینه که کلیدهای خصوصی شما رو به صورت کاملا آفلاین و امن نگه می‌داره. معروف‌ترین برندهای این نوع کیف پول لجر (Ledger) و ترزور (Trezor) هستن. مدل‌های دیگه‌ای مثل سیف‌پال اس‌وان (SafePal S1) و کیپ‌کی (KeepKey) هم وجود دارن.
  • مزایاش: بدون شک امن‌ترین گزینه موجود برای نگهداری ارزهای دیجیتال هستن. چون کلید خصوصی هیچ‌وقت دستگاه رو ترک نمی‌کنه و به اینترنت وصل نمی‌شه، در برابر هک و بدافزارها تقریبا نفوذناپذیرن. حتی اگه دستگاه رو به یه کامپیوتر آلوده وصل کنین، معمولا کلیدهای خصوصی شما امن باقی می‌مونن. به همین دلیل برای نگه داشتن مبالغ زیاد پول و برای سرمایه‌گذاری بلندمدت (هولد کردن) بهترین انتخاب هستن. بیشترشون یه صفحه نمایش کوچیک دارن که موقع انجام تراکنش، جزئیات (مثل آدرس مقصد و مبلغ) رو روی خود دستگاه نشون می‌ده و شما باید با دکمه‌های فیزیکی روی دستگاه اون رو تایید کنین. این یه لایه امنیتی مهمه که جلوی ارسال اشتباهی پول رو می‌گیره.
  • معایبش: این دستگاه‌ها رایگان نیستن و باید براشون پول بدین. قیمتشون بسته به مدل و امکانات متفاوته، ولی معمولا از حدود 50 یا 60 دلار شروع می‌شه و تا چند صد دلار هم می‌رسه. کار کردن باهاشون نسبت به کیف پول‌های نرم‌افزاری یه کم پیچیده‌تره و ممکنه برای تازه‌کارها اولش یه کم گیج‌کننده باشه. چون یه دستگاه فیزیکی هستن، باید مواظبشون باشین که گم نشن، دزدیده نشن، ضربه نخورن یا خراب نشن. برای انجام تراکنش هم حتما باید دستگاه رو به کامپیوتر یا موبایل وصل کنین.
• کیف پول کاغذی (Paper Wallet):
  • خیلی ساده‌ست؛ کلید عمومی و کلید خصوصی شما روی یه تیکه کاغذ چاپ می‌شه، معمولا هم به صورت متنی و هم به صورت کد QR که بشه اسکنش کرد.
  • مزایاش: چون کاملا آفلاینه، از نظر تئوری در برابر حملات هکری اینترنتی خیلی امنه. درست کردنش هم تقریبا هیچ هزینه‌ای نداره؛ فقط یه پرینتر و کاغذ می‌خواد. برای کسایی که می‌خوان یه مقدار ارز رو برای مدت خیلی خیلی طولانی (مثلا چند سال) یه گوشه بذارن و بهش دست نزنن، می‌تونه یه گزینه ارزون و قابل قبول باشه.
  • معایبش: بزرگترین مشکلش اینه که خود کاغذ خیلی آسیب‌پذیره. ممکنه خیس بشه، آتیش بگیره، پاره بشه، جوهرش پخش بشه یا حتی گم بشه. استفاده ازش برای فرستادن پول خیلی سخته. باید کلید خصوصی رو به صورت دستی یا با اسکن QR کد، وارد یه کیف پول نرم‌افزاری کنین تا بتونین تراکنش انجام بدین. هیچ امکانات اضافه‌ای مثل دیدن قیمت لحظه‌ای یا تبدیل ارز نداره. خطر اشتباه کردن موقع نوشتن یا اسکن کردن کلیدها هم وجود داره. امروزه با وجود کیف پول‌های سخت‌افزاری که هم امن هستن و هم کار باهاشون راحت‌تره، دیگه کمتر کسی از کیف پول کاغذی استفاده می‌کنه.

یه دسته‌بندی دیگه هم هست و شامل کیف پول های حضانتی یا غیرحضانتی میشه و به کنترل شما روی کلید خصوصی و در نتیجه پولتون ربط داره.

• کیف پول غیرحضانتی (Non-Custodial): کلیدها فقط دست خودته!
  • توی این نوع کیف پول، فقط و فقط شما به کلید خصوصی دسترسی دارین و کنترل کامل پولتون دست خودتونه. شما مسئولیت کامل نگهداری و امنیت کلید خصوصی رو به عهده دارین. بیشتر کیف پول‌های نرم‌افزاری معروفی که اسم بردیم (مثل تراست ولت، متامسک، اکسودوس) و تمام کیف پول‌های سخت‌افزاری و کاغذی از این نوع هستن.
  • خوبیاش: شما کنترل کامل روی دارایی‌هاتون دارین. امنیت بالقوه بالاتری داره، البته به شرطی که خودتون نکات امنیتی (مخصوصا نگهداری عبارت بازیابی) رو به درستی رعایت کنین. هیچ‌کس (نه دولت، نه شرکت سازنده کیف پول) نمی‌تونه پول شما رو مسدود کنه یا بهش دسترسی پیدا کنه. این نوع کیف پول با فلسفه اصلی ارزهای دیجیتال که غیرمتمرکز بودن و کنترل توسط کاربره، سازگاری بیشتری داره.
  • بدیاش: مسئولیت کامل امنیت با خودتونه! این یعنی اگه کلید خصوصی یا عبارت بازیابی (که جلوتر کامل توضیح می‌دیم چیه) رو گم کنین یا فراموش کنین، پولتون برای همیشه از دست رفته و هیچ راه برگشتی وجود نداره. هیچ پشتیبانی‌ای نمی‌تونه کمکتون کنه پولتون رو پس بگیرین. پس باید فوق‌العاده در نگهداری این اطلاعات دقت کنین.
• کیف پول حضانتی (Custodial): کلیدها دست یه نفر دیگه‌ست.
  • توی این نوع کیف پول، یه شرکت، معمولا یه صرافی ارز دیجیتال، کلیدهای خصوصی شما رو به نمایندگی از شما نگه می‌داره. مثل وقتی که ارز دیجیتالتون رو توی حساب صرافی‌تون نگه می‌دارین. در واقع شما به اون شرکت اعتماد می‌کنین که از پولتون محافظت کنه.
  • خوبیاش: معمولا استفاده ازشون راحت‌تره، مخصوصا برای کسایی که تازه وارد این دنیا شدن و نمی‌خوان درگیر پیچیدگی‌های مدیریت کلید خصوصی بشن. اگه رمز عبور ورود به حساب صرافی‌تون یادتون بره، معمولا راه‌هایی برای بازیابی‌ش وجود داره (مثل ایمیل یا پیامک). مسئولیت فنی نگهداری امن کلید خصوصی با اون شرکته.
  • بدیاش: شما کنترل کامل پولتون رو ندارین. شما فقط یه طلب از اون شرکت دارین. اگه اون شرکت هک بشه، ورشکست بشه، یا به هر دلیلی تصمیم بگیره دسترسی شما رو قطع کنه (مثلا به خاطر تحریم‌ها یا قوانین دولتی)، ممکنه پولتون رو از دست بدین یا نتونین بهش دسترسی پیدا کنین. کارمزد تراکنش‌ها هم ممکنه بالاتر باشه.

کدوم برای شما بهتره؟
برای شروع کار، ممکنه راحتی کیف پول‌های حضانتی (مثل کیف پول داخل صرافی‌ها) وسوسه‌انگیز باشه. اما یادتون باشه که یکی از دلایل اصلی به وجود اومدن ارزهای دیجیتال، حذف واسطه‌ها و دادن کنترل کامل مالی به خود افراد بوده. کیف پول‌های غیرحضانتی این فلسفه رو عملی می‌کنن. اگر در صرافی های خارج از ایران ترید انجام میدید، خطر بسته شدن و از دست رفتن سرمایه تون در این روش به دلیل تحریم های ایران هم خیلی خیلی زیاده.
اگه می‌خواین واقعا صاحب ارز دیجیتالتون باشین و کنترل کاملش دست خودتون باشه (که هدف اصلی همینه)، باید سراغ کیف پول غیرحضانتی برین. این یعنی شما مسئولیت امنیتش رو هم قبول می‌کنین، مخصوصا مسئولیت نگهداری از یه چیز خیلی مهم به اسم عبارت بازیابی (Seed Phrase) که در بخش‌های بعدی کامل توضیحش می‌دیم.
پس انتخاب بین این دو، یه جور سبک سنگین کردن بین راحتی و کنترل امنیته. توصیه کلی اینه که برای نگهداری بلندمدت و مقادیر بیشتر، حتما از کیف پول غیرحضانتی (ترجیحا سخت‌افزاری) استفاده کنین.

مقایسه سریع انواع کیف پول

موقع انتخاب کیف پول حواست به اینا باشه

خب، حالا که با انواع مختلف کیف پول‌ها و فرق‌هاشون آشنا شدین، وقتشه ببینیم موقع انتخاب یه کیف پول خوب، باید به چه نکاتی دقت کنیم. این ویژگی‌ها مخصوصا برای تازه‌کار ها خیلی مهم تره.

امنیت (Security): مهم‌ترین فاکتور!

هیچی مهم‌تر از امنیت پول شما نیست. توی دنیای دیجیتال که هکرها و کلاهبردارها کمین کردن، باید خیلی حواستون جمع باشه.

• کلید خصوصی دست کیه؟ (حضانتی یا غیرحضانتی؟): اولین و مهم‌ترین سوال همینه. همون‌طور که گفتیم، دنبال کیف پولی باشین که غیرحضانتی (Non-Custodial) باشه، یعنی کلید خصوصی فقط و فقط دست خودتون باشه و کنترل کامل دارایی‌هاتون با شما باشه.
• ذخیره‌سازی سرد یا گرم؟: اگه امنیت حداکثری می‌خواین، مخصوصا اگه مبلغ زیادی دارین یا می‌خواین برای مدت طولانی سرمایه‌گذاری کنین، کیف پول سرد (آفلاین)، به خصوص سخت‌افزاری، بهترین گزینه‌ست. کیف پول‌های گرم راحت‌ترن ولی ریسک امنیتی‌شون بالاتره.
• تایید دو مرحله‌ای (Two-Factor Authentication): این یه لایه امنیتی اضافه و خیلی مهمه که جلوی دسترسی غیرمجاز به حساب شما رو تا حد زیادی می‌گیره. اگه کیف پولتون (یا صرافی‌ای که استفاده می‌کنین) این قابلیت رو داره، حتما فعالش کنین. بهتره از اپلیکیشن‌های Authenticator مثل Google Authenticator استفاده کنین تا پیامک، چون امن‌تره.
• پشتیبان‌گیری و عبارت بازیابی (Backup & Seed Phrase): یه کیف پول خوب باید یه راه مطمئن برای پشتیبان‌گیری به شما بده. این راه معمولا همون عبارت بازیابی (Seed Phrase یا Recovery Phrase) هست که شامل ۱۲ تا ۲۴ کلمه انگلیسی می‌شه. این عبارت شاه‌کلید شماست و اگه کیف پولتون به هر دلیلی از دست بره، فقط با این عبارت می‌تونین پولتون رو برگردونین. پس مطمئن بشین کیف پولی که انتخاب می‌کنین این قابلیت رو به شکل واضح و امن ارائه می‌ده و شما هم باید اون عبارت رو با دقت تمام یادداشت کنین و در جای امنی نگه دارین (که باز هم جلوتر مفصل توضیح می‌دیم).
• سابقه و اعتبار سازنده: کیف پولتون رو از شرکت‌ها و توسعه‌دهنده‌های معتبر و شناخته‌شده انتخاب کنین. یه تحقیقی بکنین، ببینین اون شرکت چقدر سابقه داره، تیمش کیا هستن و نظر بقیه کاربرها در مورد امنیت و اعتبارش چیه. کیف پول‌های متن‌باز (Open Source) که کدهای برنامه‌نویسی‌شون برای بررسی عمومی در دسترسه، می‌تونن شفافیت بیشتری داشته باشن (البته همه کیف پول‌های خوب لزوما متن‌باز نیستن).

راحتی استفاده

اگه تازه شروع کردین، نباید با یه کیف پول پیچیده و گیج‌کننده سر و کله بزنین.

• رابط کاربری ساده: ظاهر برنامه (Interface) باید تمیز، ساده و قابل فهم باشه. باید بتونین به راحتی بخش‌های مختلفش رو پیدا کنین و کارتون رو انجام بدین.
• نصب و راه‌اندازی آسان: مراحل اولیه نصب و ساخت کیف پول نباید خیلی پیچیده باشه.
• ارسال و دریافت راحت: فرآیند فرستادن و گرفتن ارز دیجیتال باید ساده باشه. قابلیت‌هایی مثل اسکن کد QR برای وارد کردن آدرس‌ها خیلی کمک می‌کنه.

پشتیبانی از ارزهای شما

قبل از انتخاب کیف پول، حتما چک کنین که از ارزهای دیجیتالی که شما قصد خرید یا نگهداری‌شون رو دارین، پشتیبانی می‌کنه یا نه. بعضی کیف پول‌ها فقط مخصوص یه ارز خاص (مثلا فقط بیت‌کوین) طراحی شدن. اما بیشتر کیف پول‌های امروزی چند ارزی (Multi-Coin یا Multi-Chain) هستن و از تعداد زیادی (گاهی هزاران) ارز و توکن مختلف روی بلاکچین‌های متفاوت پشتیبانی می‌کنن. برای شروع، معمولا یه کیف پول چند ارزی که از رمزارزهای معروف و محبوب پشتیبانی کنه، انتخاب بهتریه.

پشتیبان‌گیری و بازیابی

این مورد اونقدر مهمه که دوباره باید روش تاکید کنیم. قابلیت بازیابی کیف پول در صورت بروز مشکل، حیاتیه. همون‌طور که گفتیم، این کار معمولا از طریق عبارت بازیابی (Seed Phrase / Recovery Phrase) انجام می‌شه. این عبارت ۱۲ یا ۲۴ کلمه‌ای رو موقع ساخت کیف پول دریافت می‌کنین. اگه گوشی‌تون خراب بشه، کامپیوترتون بسوزه، دستگاه سخت‌افزاری‌تون گم بشه، یا حتی اگه برنامه کیف پول رو اشتباهی پاک کنین، تنها راهی که می‌تونین دوباره به پولتون دسترسی پیدا کنین، استفاده از همین عبارت بازیابیه. با وارد کردن این عبارت توی یه نسخه جدید از همون کیف پول (یا حتی گاهی یه کیف پول دیگه که از همون استاندارد پشتیبانی کنه)، کل دارایی‌هاتون برمی‌گرده.

موقع ساخت کیف پول، وقتی این عبارت بهتون داده می‌شه، اون رو خیلی خیلی دقیق و با رعایت ترتیب کلمات روی کاغذ بنویسین (حتی بهتره چند نسخه بنویسین). بعد این کاغذها رو در جاهای امن و مطمئن و جدا از هم نگه دارین (مثلا توی گاوصندوق، یا پیش یه فرد خیلی معتمد). هرگز، هرگز، هرگز این عبارت رو به صورت دیجیتالی ذخیره نکنین! یعنی عکس نگیرین، توی فایل متنی ننویسین، توی ایمیل یا تلگرام نفرستین، توی کامپیوتر یا موبایل ذخیره نکنین. چون اگه کسی به اون فایل دیجیتالی دسترسی پیدا کنه، می‌تونه کل پول شما رو بدزده. این عبارت کلید اصلی گاوصندوق شماست!

پشتیبانی و خدمات مشتری

هر چقدر هم که یه کیف پول خوب باشه، ممکنه گاهی به مشکل بخورین یا سوالی براتون پیش بیاد. ببینین کیف پولی که انتخاب می‌کنین، پشتیبانی خوبی ارائه می‌ده یا نه. آیا راهی برای تماس باهاشون وجود داره؟ (مثلا از طریق چت آنلاین، ایمیل، تیکت پشتیبانی). آیا بخش سوالات متداول (FAQ) یا راهنماهای آموزشی کاملی دارن که بتونین جواب سوالاتتون رو پیدا کنین؟ یه پشتیبانی خوب می‌تونه موقع بروز مشکل خیلی به درد بخوره.

هزینه: رایگان یا پولی؟

هزینه هم می‌تونه یه فاکتور مهم باشه، مخصوصا برای شروع. بیشتر کیف پول‌های نرم‌افزاری (موبایل، دسکتاپ، تحت وب و افزونه) رایگان هستن. شما فقط موقع انجام تراکنش (ارسال ارز) باید کارمزد شبکه (Network Fee یا Gas Fee) رو پرداخت کنین. این کارمزد به خود کیف پول مربوط نمی‌شه و به ماینرها یا اعتبارسنج‌های شبکه بلاکچین پرداخت می‌شه تا تراکنش شما رو تایید کنن. کیف پول‌های سخت‌افزاری اما پولی هستن و شما باید خود دستگاه فیزیکی رو بخرین. قیمتشون همون‌طور که گفتیم، بسته به برند، مدل و امکانات متفاوته و می‌تونه از حدود ۵۰ ۶۰ دلار تا چند صد دلار باشه. کیف پول کاغذی هم که تقریبا رایگانه و فقط هزینه کاغذ و پرینت داره.

اینجا یه سبک سنگین کردن مهم وجود داره. کیف پول‌های نرم‌افزاری رایگانن ولی امنیت کمتری دارن. کیف پول‌های سخت‌افزاری هزینه دارن ولی امنیت خیلی بالاتری ارائه می‌دن. در واقع، خرید یه کیف پول سخت‌افزاری مثل سرمایه‌گذاری روی امنیت دارایی‌هاتونه. هر چقدر مقدار ارز دیجیتالی که دارین بیشتر می‌شه، یا اگه قصد دارین برای مدت طولانی نگهش دارین، هزینه کردن برای یه کیف پول سخت‌افزاری منطقی‌تر و حتی ضروری‌تر می‌شه. اما اگه تازه شروع کردین و با مبلغ خیلی کمی وارد شدین، شاید خرید یه کیف پول سخت‌افزاری ۱۰۰ دلاری برای نگهداری ۵۰ دلار ارز دیجیتال، منطقی نباشه. در این حالت می‌تونین با یه کیف پول نرم‌افزاری معتبر و رایگان شروع کنین، ولی باید حتما ریسک‌های امنیتی بالاترش رو بدونین و نکات امنیتی رو خیلی جدی بگیرین. اگه سرمایه‌تون بیشتر شد، حتما به فکر ارتقا به یه کیف پول سخت‌افزاری باشین.

با کدوم کیف پول شروع کنیم؟

انتخاب نهایی کیف پول یه چیز کاملا شخصیه و به نیازها، میزان سرمایه، سطح دانش فنی و اولویت‌های شما (مثلا امنیت بیشتر یا راحتی بیشتر) بستگی داره. با این حال، بر اساس تجربه و ویژگی‌هایی که بررسی کردیم، این چند تا گزینه معمولا برای کسایی که تازه وارد دنیای کریپتو شدن، انتخاب‌های خیلی خوبی هستن.

بهترین گزینه موبایلی: تراست ولت (Trust Wallet)

• تراست ولت یکی از محبوب‌ترین کیف پول‌های موبایلی در دنیا و بین کاربرای ایرانیه. استفاده ازش خیلی راحته و رابط کاربری ساده و قشنگی داره. از تعداد فوق‌العاده زیادی ارز دیجیتال و توکن (بیش از ۴۰ بلاکچین و میلیون‌ها توکن!) پشتیبانی می‌کنه. کاملا رایگانه و مهم‌تر از همه، غیرحضانتیه، یعنی کلیدهای خصوصی و عبارت بازیابی فقط دست خودتونه و کنترل کامل دارایی‌هاتون با شماست. هم برای گوشی‌های اندروید و هم iOS (آیفون) موجوده. قبلا متعلق به صرافی بزرگ بایننس بود که اعتبارش رو بیشتر می‌کرد، هرچند الان به صورت مستقل کار می‌کنه.
• خبر خوب اینه که خود کیف پول تراست ولت تحریم نیست و چون غیرحضانتیه، کسی نمی‌تونه اصل پول شما رو به خاطر ایرانی بودنتون مسدود کنه. شما می‌تونین با خیال راحت ارزهای دیجیتالتون رو توش نگه دارین. اما ممکنه برای استفاده از بعضی امکانات جانبی داخل برنامه (مثل صرافی داخلیش یا وصل شدن به بعضی برنامه‌های غیرمتمرکز خاص) محدودیت‌هایی وجود داشته باشه یا نیاز به استفاده از VPN با IP ثابت داشته باشین. گاهی هم گزارش‌هایی در مورد فریز شدن تتر (USDT) توی تراست ولت شنیده می‌شه؛ این مشکل معمولا به خود شرکت صادرکننده تتر (Tether Inc) مربوط می‌شه که طبق قوانین بین‌المللی می‌تونه بعضی آدرس‌ها رو مسدود کنه و ربطی به خود تراست ولت نداره.
• بهترین گزینه برای شروع کار با ارزهای دیجیتال، نگهداری مبالغ کم تا متوسط، نیاز به دسترسی راحت و سریع به پول، و علاقه‌مندان به دنیای DApps و NFT ها.

گزینه خوب برای موبایل و دسکتاپ: اکسودوس (Exodus)

• اکسودوس به خاطر رابط کاربری خیلی زیبا، جذاب و ساده‌ش معروفه، مخصوصا نسخه دسکتاپش که کار کردن باهاش واقعا لذت‌بخشه. یه مزیت بزرگش اینه که هم نسخه موبایل (اندروید و iOS) داره و هم نسخه دسکتاپ (برای ویندوز، مک و لینوکس). پس می‌تونین روی هر دو دستگاهتون ازش استفاده کنین. از تعداد زیادی ارز دیجیتال (بیشتر از ۲۳۰ نوع مختلف) پشتیبانی می‌کنه. این کیف پول هم غیرحضانتیه و کلیدها دست خودتونه. پشتیبانی مشتری خوبی هم داره و معمولا سریع جواب می‌دن. یه قابلیت خوب دیگه‌ش اینه که می‌تونین اون رو به کیف پول سخت‌افزاری ترزور (Trezor) وصل کنین و امنیتش رو بالاتر ببرین.
• استفاده از خود کیف پول رایگانه، اما اگه بخواین داخل خود برنامه ارزها رو به هم تبدیل کنین (Swap)، کارمزدش ممکنه بالا باشه و شاید به‌صرفه نباشه. یه نقطه ضعف امنیتی مهمش اینه که از تایید دو مرحله‌ای (2FA) پشتیبانی نمی‌کنه.
• برای استفاده بدون مشکل از اکسودوس (مخصوصا نسخه دسکتاپ) نیاز به استفاده از VPN با IP ثابت دارید. چون کیف پول غیرحضانتیه، خطر مسدود شدن خود ارزهای شما کمه، ولی ممکنه در دسترسی به بعضی خدمات یا آپدیت‌ها با محدودیت مواجه بشین.
• برای کسایی که دنبال یه کیف پول خوشگل و ساده برای استفاده هم روی موبایل و هم کامپیوتر هستن و میخوان مدیریت پورتفولیو و دیدن نمودارها، نگهداری ارزهای دیجیتال متنوع رو یکجا داشته باشن.

امن‌ترین گزینه: لجر یا ترزور (Ledger / Trezor)

• این‌ها کیف پول سخت‌افزاری هستن و به عنوان امن‌ترین راه موجود برای نگهداری ارزهای دیجیتال شناخته می‌شن. دلیل اصلی امنیت بالاشون اینه که کلید خصوصی شما هیچ‌وقت به اینترنت وصل نمی‌شه و همیشه داخل خود دستگاه به صورت آفلاین باقی می‌مونه. برای نگهداری طولانی مدت (هولد کردن) و نگهداری مبالغ زیاد بهترین انتخاب هستن. هر دو برند لجر و ترزور از تعداد بسیار زیادی ارز دیجیتال و توکن پشتیبانی می‌کنن.
• برای شروع، لازم نیست حتما گرون‌ترین مدل رو بخرین. مدل‌های پایه‌ای مثل Ledger Nano S Plus یا Trezor One گزینه‌های عالی و امنی هستن و قیمت مناسب‌تری دارن (حدود ۶۰ تا ۸۰ دلار). مدل‌های پیشرفته‌تر مثل Ledger Nano X (که بلوتوث داره و ظرفیت نصب برنامه‌ش بیشتره) یا Trezor Model T (که صفحه نمایش لمسی داره) امکانات بیشتری دارن ولی گرون‌تر هستن (حدود ۱۵۰ دلار و بالاتر).
• همون‌طور که گفتیم، باید دستگاه رو بخرین و رایگان نیستن. راه‌اندازی اولیه‌شون یه کم حوصله می‌خواد و باید مراحل رو با دقت انجام بدین، مخصوصا مرحله یادداشت کردن و امن نگه داشتن عبارت بازیابی که فوق‌العاده حیاتیه.
• خود دستگاه‌های لجر و ترزور مشکل تحریم ندارن و چون غیرحضانتی هستن، پول شما داخلشون کاملا امنه و کسی نمی‌تونه مسدودش کنه. اما ممکنه برای استفاده از نرم‌افزار رابطشون (مثل Ledger Live برای لجر) که روی کامپیوتر یا موبایل نصب می‌شه، نیاز به استفاده از VPN داشته باشین یا گاهی با خطاهای اتصال به سرور مواجه بشین. همچنین خیلی مهمه که نرم‌افزار Ledger Live رو فقط و فقط از سایت رسمی لجر دانلود کنین، چون نسخه‌های تقلبی زیادی وجود داره که می‌تونن پولتون رو بدزدن.
• مناسب برای کسایی که امنیت حداکثری براشون اولویت اوله، قصد نگهداری بلندمدت دارن، مبالغ نسبتا زیادی ارز دیجیتال دارن، و حاضرن برای این امنیت هزینه کنن و یه کم پیچیدگی اولیه رو تحمل کنن.

گزینه سخت‌افزاری اقتصادی و خاص: سیف‌پال اس‌وان (SafePal S1)

• سیف‌پال اس‌وان (SafePal S1) هم یه کیف پول سخت‌افزاریه، اما چند تا ویژگی جالب داره که اون رو متمایز می‌کنه. اول اینکه قیمتش خیلی مناسب‌تر از لجر و ترزوره و معمولا حدود ۵۰ دلار یا کمتره، که برای یه کیف پول سخت‌افزاری عالیه. دوم اینکه این دستگاه کاملا آفلاینه؛ یعنی برای ارتباط با اپلیکیشن موبایلش و تایید تراکنش‌ها، از دوربین و اسکن کدهای QR استفاده می‌کنه و هیچ نیازی به اتصال با کابل USB، بلوتوث یا وای‌فای نداره. این مکانیزم، امنیتش رو در برابر حملات فیزیکی و نرم‌افزاری خیلی بالا می‌بره. رابط کاربری اپلیکیشن موبایلش ساده و کاربرپسنده و کار باهاش راحته. از تعداد خیلی زیادی ارز دیجیتال و شبکه بلاکچین هم پشتیبانی می‌کنه (بیش از ۴۵ بلاکچین و ده‌ها هزار توکن). همچنین جالبه بدونین که صرافی بایننس یکی از سرمایه‌گذارای اولیه سیف‌پال بوده و ازش حمایت می‌کنه.
• برای استفاده از این کیف پول سخت‌افزاری، حتما به اپلیکیشن موبایلش نیاز دارین و تراکنش‌ها از طریق اسکن QR کد بین دستگاه و اپلیکیشن انجام می‌شه.
• قبلا یکی از جذابیت‌های سیف‌پال این بود که می‌شد از طریق اپلیکیشن موبایلش و با استفاده از بخش Binance DApp، بدون نیاز به احراز هویت (KYC) توی صرافی بایننس ترید کرد. اما متاسفانه از اواسط سال ۲۰۲۲، بایننس استفاده از این قابلیت رو هم مشروط به انجام احراز هویت کرد. چون ایرانی ها به دلیل تحریم ها نمی‌تونن توی بایننس احراز هویت کنن، عملا این ویژگی برای ما دیگه قابل استفاده نیست. پس اگه قصدتون از خرید سیف‌پال، ترید کردن توی بایننس بدون احراز هویته، این گزینه دیگه به دردتون نمی‌خوره. اما، اگه فقط دنبال یه کیف پول سخت‌افزاری امن، آفلاین و با قیمت مناسب برای نگهداری امن ارزهای دیجیتالتون هستین، سیف‌پال اس‌وان همچنان یه گزینه عالی و به‌صرفه محسوب می‌شه و خود قابلیت نگهداریش تحریم نیست.
• مناسب برای کسایی که دنبال امنیت بالای سخت‌افزاری با قیمت مناسب هستن، مکانیزم کاملا آفلاین QR کد براشون جذابه، و می‌خوان ارزهای متنوعی رو نگه دارن.

جدول مقایسه کیف پول‌های پیشنهادی

سخت پایانی

خب، به آخر معرفی بهترین کیف پول ارز دیجیتال رسیدیم. امیدوارم حالا دید بهتری نسبت به دنیای کیف پول‌های ارز دیجیتال پیدا کرده باشین. اگه تازه شروع کردین، دنبال راحتی و دسترسی سریع هستین و با مبالغ کم کار می‌کنین، یه کیف پول موبایلی غیرحضانتی مثل تراست ولت یا اکسودوس می‌تونه نقطه شروع خوبی باشه. کار باهاشون آسونه و از ارزهای زیادی پشتیبانی می‌کنن.

اگه امنیت حداکثری براتون اولویت اوله، قصد نگهداری بلندمدت (هولد کردن) دارین، یا مبالغ بیشتری رو می‌خواین ذخیره کنین، حتما و حتما به فکر خرید یه کیف پول سخت‌افزاری مثل لجر یا ترزور باشین. گزینه اقتصادی‌تر و امن دیگه‌ای مثل سیف‌پال اس‌وان هم وجود داره (البته با در نظر گرفتن محدودیتش برای کاربران ایرانی در بخش ترید بایننس).

چند تا نکته پایانی رو یادتون نره. امنیت پول شما از همه چیز مهم‌تره و وقتی از کیف پول غیرحضانتی استفاده می‌کنین، مسئولیت اصلی این امنیت با خودتونه. عبارت بازیابی (Seed Phrase) همه چیز شماست! اون رو مثل کلید گاوصندوق‌تون (یا حتی مهم‌تر) امن نگه دارین. گمش نکنین و به هیچ‌کس ندینش. خودتون تحقیق کنین! این مقاله سعی میکنه راهنمای خوبی باشه، ولی قبل از انتخاب نهایی، بد نیست یه کم دیگه هم خودتون بگردین، ویدئو ببینین و نظرات بقیه کاربرها رو بخونین. با احتیاط و کم شروع کنین. لازم نیست همون اول کار با همه سرمایه‌تون وارد بشین. با یه مقدار کم شروع کنین، کار با کیف پول رو یاد بگیرین، چند تا تراکنش آزمایشی انجام بدین تا قلقش دستتون بیاد.

دنیای ارزهای دیجیتال پر از فرصت‌های جدیده، ولی مثل هر جای دیگه‌ای، باید با چشم باز و با احتیاط واردش شد. انتخاب یه کیف پول مناسب و امن، و رعایت دقیق نکات امنیتی، اولین قدم‌های مهم برای یه سفر امن و موفق توی این دنیای هیجان‌انگیزه.