20 نکته خواندنی درباره گوشی K750 سونی اریکسون

امروز می‌خوایم با ماشین زمان موبونیوز برگردیم به سال‌هایی نه چندان دور، ولی برای دنیای تکنولوژی اندازه یه قرن! می‌خوایم از یه گوشی حرف بزنیم که فقط یه گوشی نبود، یه اسطوره بود، یه پدیده بود، یه رفیق با مرام بود که خیلی از ماها باهاش کلی خاطره داریم. صحبت از سونی اریکسون K750 خودمونه! اون موقع‌ها که داشتن یه گوشی دوربین‌دار خفن، مثل داشتن یه آپشن فضایی روی ماشین بود، K750 با یه دوربین ۲ مگاپیکسلی با فوکوس خودکار اومد و یهو استانداردها رو چند پله جابجا کرد. اصلا یه جورایی مسیر رو برای گوشی‌های دوربین‌محور آینده هموار کرد. این گوشی فقط یه وسیله ارتباطی نبود؛ برای خیلی‌ها، ورود به دنیای عکاسی دیجیتال بود، اونم با کیفیتی که تا قبلش فقط تو دوربین‌های کامپکت دیده بودیم. حس خاصی داشت وقتی Sony Ericsson K750 تو جیبت بود؛ انگار یه قدرت پنهان داشتی! اگه شما هم با این گوشی خاطره دارید و یا میخواید بدونید دلایل محبوبیتش چی بوده، تا پایان مقاله 20 نکته خواندنی درباره گوشی K750 سونی اریکسون همراه موبونیوز باشید.

بیست نکته درباره K750 سونی اریکسون که شاید نمی‌دونستید!

می‌خوایم با هم یه سفر به گذشته کنیم و ببینیم این پیرمرد دوست‌داشتنی چی تو چنته داشت که هنوزم که هنوزه خیلیا خاطرخواهشن و وقتی اسمش میاد، یه لبخند نوستالژیک میشینه کنج لبشون. قراره یه سری فکت باحال و کمتر شنیده‌ شده ازش بگیم که شاید دهنتون از تعجب باز بمونه! اصلا می‌دونستید این گوشی سال ۲۰۰۵ که اومد، مثل توپ صدا کرد و بازار رو گرفت دستش؟ یعنی رسما یکی از پرفروش‌ترین‌های اون سال شد. حالا یه چیز باحال‌تر! اسم رمز این گوشی قبل از اینکه رسما معرفی بشه و دل ما رو ببره، کلارا (Clara) بوده! چه اسم لطیف و باکلاسی برای همچین غول بی شاخ و دمی! K750 فقط یه پیشرفت تکنولوژیکی نبود، یه جورایی یه اتفاق فرهنگی بود تو دنیای موبایل. یهو داشتن یه گوشی با دوربین خوب شد یه کلاس دیگه، یه استاندارد جدید. و این دقیقا همون چیزی بود که بازار رو برای گوشی‌های هوشمند آینده آماده می‌کرد؛ گوشی‌هایی که همه چیز رو با هم داشتن. Sony Ericsson K750 یه جورایی پیش‌درآمد اون دوران بود.

1. اولین ۲ مگاپیکسلی با فوکوس خودکار سونی اریکسون نبود، ولی موفق‌ترینش بود! یه نکته ریز! قبل از K750، سونی اریکسون گوشی S700 رو هم با دوربین ۱.۳ مگاپیکسلی (که البته با چرخش باز می‌شد و بزرگتر بود) و فوکوس خودکار معرفی کرده بود. ولی این K750 بود که با دوربین ۲ مگاپیکسلی جمع‌وجورتر و طراحی جذاب‌ترش، بازار رو ترکوند و این سبک دوربین باکیفیت رو تو گوشی‌های Candybar جا انداخت.
2. اسم رمز داخلی کلارا! همونطور که اولش گفتیم، مهندس‌های سونی اریکسون قبل از رونمایی رسمی، این گوشی رو با اسم رمز Clara صدا می‌زدن. چه اسم ملیحی برای همچین جنگجویی!
3. جوی‌استیک دوست‌داشتنی (و گاهی دردسرساز!) یه جوی‌استیک کوچیک برای چرخیدن تو منوها داشت که خیلی‌ها باهاش خاطره دارن، هرچند گاهی هم خراب می‌شد و اذیت می‌کرد.
4. و یه برادر دیگه به اسم W800i گوشی افسانه‌ای W800i که اولین گوشی سری واکمن بود، از نظر سخت‌افزاری تقریبا کپی برابر اصل K750 بود، فقط با یه رنگ و لعاب دیگه، نرم‌افزار مخصوص واکمن و یه هدفون خفن‌تر تو جعبه‌اش. این نشون میده پلتفرم K750 چقدر قوی بوده.
5. آپدیت نرم‌افزاری می‌گرفت و بهتر می‌شد! سونی اریکسون برای K750 آپدیت‌های نرم‌افزاری هم منتشر می‌کرد که بعضی وقتا عملکرد دوربین، موزیک پلیر یا پایداری کلی گوشی رو بهتر می‌کرد. اون موقع آپدیت کردن گوشی خودش یه پا جشن و هیجان بود!
6. تو جعبه‌اش یه مموری ۶۴ مگابایتی هم بود! وقتی K750 رو می‌خریدید، یه مموری کارت Memory Stick Duo Pro با ظرفیت ۶۴ مگابایت هم تو جعبه‌اش پیدا می‌کردید. زیاد نبود، ولی برای شروع و تا وقتی یه مموری گنده‌تر بخرید، کارتون رو راه مینداخت.
7. مرورگر وب WAP با مرورگر WAP می‌تونستی به اینترنت وصل بشی و صفحات وب ساده رو ببینی. اون موقع هنوز خبری از اینترنت پرسرعت موبایل نبود!
8. راه رو برای K800i و سری Cyber-shot باز کرد! موفقیت چشمگیر K750 تو بخش دوربین، مستقیما راه رو برای جانشین قدرتمندش یعنی K800i هموار کرد. K800i اولین گوشی بود که رسما برند Cyber-shot رو یدک می‌کشید و با فلاش زنون خفنش، یه بار دیگه تعریف دوربین موبایل رو عوض کرد.
9. دکمه مخصوص موزیک/دوربین داشت! کنار گوشی، یه دکمه فیزیکی وجود داشت که بسته به اینکه تو چه برنامه‌ای بودید، کاربریش عوض می‌شد. مثلا تو حالت عادی می‌تونستید باهاش مستقیم برید سراغ موزیک پلیر، و وقتی کاور لنز باز بود، همون دکمه کار شاتر دوربین رو انجام می‌داد. یعنی سونی اریکسون حواسش به همه چی بود تا کار کردن با گوشی راحت‌تر باشه.
10. فیلمبرداریش QCIF بود، استاندارد اون زمان! همونطور که گفتیم، فیلمبرداریش با رزولوشن QCIF (176×144 پیکسل) انجام می‌شد. حالا نیاید بگید چرا 8K نیست و این حرفا! اون موقع همینم خیلی بود و برای ثبت خاطرات ویدیویی کوتاه، کافی بود.
11. خیلیا اولین ادیت عکسشون رو با K750 تجربه کردن! خود گوشی یه سری ابزار ساده و اولیه برای ویرایش عکس مثل کراپ کردن، چرخوندن عکس، یا تنظیم نور و رنگ داشت. خیلی از ماها اولین تجربه‌های دستکاری و ادیت عکس‌هامون رو با همین K750 شروع کردیم.
12. بلوتوثش نسخه ۲.۰ بود، یه آپشن مهم! داشتن بلوتوث ۲.۰ اون زمان یعنی سرعت بالاتر تو انتقال فایل و اتصال بهتر به لوازم جانبی مثل هندزفری‌های بلوتوثی.
13. پورت اینفرارد هنوز زنده بود! در کنار بلوتوث، اینفرارد هم حضور داشت که برای انتقال فایل‌های کوچیک به گوشی‌هایی که بلوتوث نداشتن یا برای استفاده به عنوان ریموت کنترل (با نرم‌افزارهای جانبی) کاربرد داشت.
14. باتری ۹۰۰ میلی‌آمپری با دوام! باتری ۹۰۰ میلی‌آمپرساعتی Li-Po این گوشی (مدل BST-36) عملکرد خیلی خوبی داشت و با یه بار شارژ، تا ۹ ساعت مکالمه یا تا ۴۰۰ ساعت تو حالت آماده‌باش دووم میاورد. یعنی نگران تموم شدن شارژش وسط روز نبودید.
15. از تم‌های مختلف پشتیبانی می‌کرد! می‌تونستید ظاهر منوها و آیکون‌های گوشی رو با نصب تم‌های مختلف عوض کنید و حسابی شخصی‌سازیش کنید. هر روز یه قیافه جدید برای گوشیتون!
16. بازی‌های جاوا، یه دنیا سرگرمی! پشتیبانی از Java MIDP 2.0 یعنی دسترسی به یه عالمه بازی و برنامه جاوا. از بازی‌های مسابقه‌ای و اکشن گرفته تا پازل و فکری، همه چی پیدا می‌شد.
17. رادیو FM با RDS داشت! رادیو FM استریو این گوشی قابلیت RDS (Radio Data System) هم داشت که اطلاعاتی مثل اسم ایستگاه رادیویی یا اسم آهنگی که در حال پخش بود رو روی صفحه نشون می‌داد.
18. یکی از اولین گوشی‌هایی بود که عکاسی و موسیقی رو به خوبی ترکیب کرد! K750 فقط یه گوشی دوربین‌دار یا یه موزیک‌پلیر نبود، هر دوتاش بود، اونم با کیفیت بالا! یه ترکیب برنده که خیلی‌ها رو عاشق خودش کرد.
19. وزن ۹۹ گرمی، یعنی سبک و خوش‌دست! با وجود این همه امکانات، K750 فقط ۹۹ گرم وزن داشت. خیلی راحت تو جیب جا می‌شد و دست رو خسته نمی‌کرد.
20. جامعه کاربری فعال و مادهای مختلف! به خاطر محبوبیت زیاد K750، یه جامعه کاربری خیلی فعال دورش شکل گرفته بود و کلی ماد و پچ‌های نرم‌افزاری غیررسمی براش ساخته می‌شد که قابلیت‌های جدیدی بهش اضافه می‌کرد یا ظاهرش رو تغییر می‌داد. این نشون میده K750 یه گوشی معمولی نبود، یه پلتفرم بود که کاربرا باهاش زندگی می‌کردن و سعی می‌کردن بهتر و خاص‌ترش کنن.

این همه فکت ریز و درشت نشون میده که K750 فقط یه دوربین خوب نداشت، بلکه یه پکیج کامل از نوآوری، کارایی و طراحی هوشمندانه بود که تو زمان خودش واقعا کم‌نظیر و حتی بی‌نظیر بود.

چرا هنوزم عاشق K750 هستیم؟ میراث یه اسطوره!

خب، این همه از K750 گفتیم و خاطره‌بازی کردیم. ولی سوال اینجاست که چرا هنوزم که هنوزه، با وجود این همه گوشی هوشمند خفن و پیشرفته، ما اینقدر به K750 ارادت داریم و با عشق ازش یاد می‌کنیم؟ جوابش ساده‌ست: K750 فقط یه سری عدد و رقم و مشخصات فنی خشک و خالی نبود. برای خیلی از ماها، K750 نماد یه دوره خاص بود. اولین تجربه عکاسی باکیفیت با موبایل بود، اولین باری بود که می‌تونستیم یه آرشیو درست و حسابی از آهنگ‌های MP3 مورد علاقه‌مون رو همیشه و همه‌جا تو جیبمون داشته باشیم. اولین باری بود که حس کردیم گوشیمون چیزی فراتر از یه وسیله برای زنگ زدن و اس‌ام‌اس دادنه. عشقی که ما هنوز به K750 داریم، فقط به خاطر امکاناتش نیست، بیشتر به خاطر خاطرات خوب و شیرینیه که باهاش ساختیم. سونی اریکسون با این گوشی یه اعتبار و علاقه خاصی تو دل ماها پیدا کرد که هنوزم با یادش لبخند میاد رو لبمون و یه حس خوب بهمون دست میده. این یعنی اون گوشی تونسته یه ارتباط عاطفی قوی با کاربراش برقرار کنه.

تاثیر K750 روی بازار موبایل اون زمان هم غیرقابل انکاره. این گوشی یه تکون اساسی به بازار داد و رقبا رو مجبور کرد که تو بخش دوربین و قابلیت‌های مالتی‌مدیا خودشون رو بکشن بالا و جدی‌تر بگیرن. یه جورایی سطح توقعات کاربرا رو از یه گوشی خوب و همه‌چی‌تموم، چند پله بالاتر برد. دیگه همه دنبال گوشی‌ای بودن که دوربین خوبی داشته باشه، موزیک پلیر باکیفیتی داشته باشه و خوش‌دست و زیبا هم باشه.

موفقیت چشمگیر K750 راه رو برای سری‌های افسانه‌ای دیگه‌ای از سونی اریکسون مثل گوشی‌های سری Cyber-shot (که با K800i شروع شدن و تمرکزشون روی عکاسی بود) و حتی گوشی‌های محبوب سری Walkman (که با W800i، برادر دوقلوی K750، شروع شدن و برای موسیقی‌دوست‌ها ساخته شده بودن) هموارتر کرد. انگار K750 یه پدر معنوی و الهام‌بخش برای خیلی از گوشی‌های خفن و پرطرفدار بعدی سونی اریکسون بود. K750 نشون داد که یه گوشی معمولی هم می‌تونه ستاره باشه و بدرخشه. لازم نیست حتما اسمارت‌فون باشه تا همه بخوانش و براش سر و دست بشکونن. این گوشی یه کلاس جدیدی از گوشی‌های دوربین‌محور و مالتی‌مدیای قوی رو تو دسته فیچرفون‌ها (گوشی‌های غیرهوشمند) تعریف کرد که هم کارراه‌انداز بودن و هم خیلی خفن و باکلاس.

K750 نماد دورانی بود که سونی اریکسون واقعا تو اوج بود و داشت پادشاهی می‌کرد. دورانی که این شرکت سوئدی ژاپنی پشت سر هم گوشی‌های خلاقانه، نوآورانه و به شدت پرطرفدار تولید می‌کرد. خیلی‌ها اون دوران رو دوران طلایی سونی اریکسون می‌دونن و K750 یکی از درخشان‌ترین ستاره‌های اون دوران طلایی بود. یه درس مهمی که K750 به ما و حتی به سازنده‌های امروزی داد این بود که لازم نیست صدتا کار مختلف رو نصفه نیمه و معمولی انجام بدی. چندتا کار اصلی رو انتخاب کن و سعی کن تو اونا بهترین باشی. K750 تو عکاسی، پخش موسیقی و راحتی کاربری، یکی از بهترین‌های زمان خودش بود و همین تمرکز روی نقاط قوت، یکی از مهم‌ترین رمزهای موفقیت و ماندگاریش شد.

پایان خاطره بازی با گوشی Sony Ericsson K750

خلاصه که، Sony Ericsson K750 فقط یه گوشی نبود، یه هم‌سفر بود، یه خاطره‌ساز قهار بود، یه غول دوست‌داشتنی و با مرام بود که خیلی از ماها بهترین لحظات جوونیمون رو باهاش ثبت کردیم و با آهنگاش زندگی کردیم. شاید الان تو کشوی میز خیلی‌هامون خاک بخوره، ولی قطعا جایگاه ویژه‌ای تو قلبمون داره.

اینکه هنوز بعد از این همه سال داریم با این حرارت و اشتیاق از K750 حرف می‌زنیم و خاطراتش رو مرور می‌کنیم، نشون میده که وقتی یه محصول میاد و واقعا بازی رو عوض می‌کنه، اثرش تا سال‌ها و حتی دهه‌ها باقی می‌مونه. K750 بدون شک یکی از اون دسته محصولات تاریخ‌ساز و جریان‌ساز بود.

حالا نوبت شماست! شما چی؟ بهترین خاطره‌تون با سونی اریکسون K750 چی بوده؟ اولین عکسی که با دوربین ۲ مگاپیکسلیش گرفتید یادتونه؟ اولین آهنگی که باهاش گوش دادید و باهاش کلی حال کردید چی بود؟ اون جوی‌استیک معروفش هیچوقت اذیتتون نکرد؟ تو کامنت‌ها برامون بنویسید و بیاید با هم یه کم نوستالژی‌بازی کنیم و خاطرات شیرین گذشته رو زنده کنیم!

دمتون گرم که تا آخر این سفر به گذشته و دنیای K750 با ما همراه بودید. K750 شاید قدیمی شده باشه و دیگه تو ویترین مغازه‌ها پیدا نشه، ولی یاد و خاطره‌اش و اون حس خوبی که بهمون می‌داد، همیشه تو قلب موبایل‌بازای قدیمی و جدید زنده‌س و شارژ داره!