همه چیز در مورد Android ONE

Android ONE چی هست؟

 در حوزه موبایل، کمپانی های زیادی در طول سال ها در تلاش بودن سیستم عامل های خودشون رو به بازار معرفی و اون رو جا بندازن، اما هیچ کدوم نتونستن به موفقیت و گسترش اندروید برسن. گوگل پس از مدت ها تحقیق و توسعه در سپتامبر سال 2008 سیستم عامل اندروید رو معرفی کرد. گوشی G1 از کمپانی T-Mobile آمریکا، اولین میزبان این سیستم عامل تازه کار بود. بعد از اندروید 1.0 گوگل نسخه 1.1 اونو با کمی بهبود نرم افزاری معرفی کرد. بعد از اون، نسخه 1.5 اندروید با نام کیک فنجانی (Cupcake) معرفی شد و این آغازی بود بر نامگذاری خوراکی محور نسخه های اندروید. سیاستی که موفق بود و حس شنیدن اسم یه خوراکی خوشمزه توی ذهن کاربر، خودش میتونست برای استفاده از اندروید ترغیب کننده باشه و حداقل کاربر رو درباره اش کنجکاو کنه. نام گذاری نسخه های بعدی هم به همین منوال ادامه داشت و کنار ورژن سیستم عامل، شاهد حضور نان زنجبیلی، نون خامه ای، آبنبات قیچی، شانه عسل و کیک بستنی بودیم! در ادامه همراه ما باشید با بررسی

Android ONE، نگاه دقیق و بررسی نقاط قوت و ضعف نسخه سبک تر اندروید، که برای هدف خاصی توسط گوگل تولید شده.

معرفی Android ONE

اندروید به دلیل متن باز بودن به خوبی مورد توجه همه کمپانی ها به جز اپل! قرار گرفت و قابلیت شخصی سازی برای هر گوشی این امکان رو به سازنده ها میداد که نسخه های متعددی از اندروید رو بر اساس نیاز و سلیقه خودشون توسعه بدن. نتیجه اش هم تعدد رابط های کاربری هست که توی دنیای اندروید وجود داره. سامسونگ با تاچ ویز اندروید رو شخصی سازی کرد و الان با ONEUI  به تکامل رسیده، شیائومی رابط کاربری MIUI رو داره و هواوی هم از رابط کاربری اختصاصی خودش یعنی EMUI استفاده میکنه. این تنوع بالا اما کار رو برای انتشار بروزرسانی ها سخت میکنه. طبیعیه که به روز رسانی این حجم از نسخه های شخصی سازی شده کار زمان بریه و برای تسریع توزیع نسخه های جدید، کمپانی ها مجبورن بروزرسانی دستگاه هایی که یکی دو سه سال از عمرشون گذشته رو متوقف کنن؛ این یکی از مهم ترین تفاوت ها، یا بهتر بگیم برتری های IOS نسبت به اندروید هست، چرا که وجود سیستم عامل واحد روی گوشی های آیفون و تنوع تولید کم، این اجازه رو به اپل میده که پشتیبانی بیشتر و بهتری از گوشی های قدیمی و جدیدش داشته باشه.گوگل برای جبران این خلا، اومده یه نسخه سبک تر از اندروید اصلی رو عرضه کرده که کاملا به صورت خام و بدون هیچ دستکاری نرم افزاری روی گوشی ها قرار میگیره. اسم این نسخه که اندروید وان هست، میتونه تا دو سال آپدیت های اندروید و تا سه سال آپدیت های امنیتی رو دریافت کنه.

مزایای Android ONE

بریم سراغ مزایای این نسخه از اندروید و دلایلی که  کاربر رو ترغیب به استفاده از اون میکنه.

• سبکی و روون بودن:

برنامه های پیش فرض نصب شده روی اندروید وان، برنامه های پیش فرض گوگل(مثل جیمیل و نقشه و گوگل پلی) که تعدادشون به ده تا هم نمیرسه. همین باعث میشه گوشی سبک تر و روون تر اجرا بشه و با سیل برنامه های نصب شده توسط برند تولیدکننده مواجه نشید؛ که اکثرا هم استفاده نمیشن و فقط حافظه رو اشغال میکنن. البته بعضا برخی از شرکت ها یکی دوتا نرم افزار مخصوص خودشون رو به صورت پیش فرض روی

Android ONE نصب میکنن، اما تعدادش به نسبت گوشی هایی که از اندروید وان استفاده نمیکنن خیلی کمتره.

• بهینه سازی مصرف باتری :

همه ما این روزها میدونیم که گوشی هر چقدر هم خفن و عالی باشه اگه باتریش خوب شارژ دهی نکنه نمیتونه خیلی بهتون لذت استفاده رو بده. باتری یکی از مهم ترین چالش های تولیدکننده های موبایل بوده و هست. با استفاده از اندروید وان، باتری گوشی توی بلند مدت به طرز قابل لمسی کمتر استفاده میشه، چرا که توی اندروید وان خبری از افکت ها و انیمیشن های رایج رابط های کاربری نیست و همه ی کارها به ساده ترین شکل ممکنشون انجام میشه. افکت های باز و بسته شدن برنامه ها، انیمیشن های باز و بسته شدن قفل گوشی و … که تا پیش از این توی گوشی های اندرویدی شاهدش بودیم رو توی اندروید وان نمیبینیم. این ساده بودن باعث میشه پردازنده، گرافیک و نمایشگر گوشی درگیر نمایش افکت ها نشن و باتری کمتری رو مصرف کنن.

• دریافت آپدیت ها :

بروز بودن گوشی یکی از مواردیه که همیشه به روون تر کار کردن و ایمن بودن اون کمک میکنه. طبق اعلام گوگل، گوشی های مبتنی بر اندروید وان، میتونن آپدیت های اندروید رو تا دو سال و آپدیت های امنیتی رو تا سه سال به صورت کامل دریافت کنن، که برای یه گوشی اندرویدی عدد بسیار خوبیه و یکی از مهم ترین مزیت های اندروید وان هست.

معایب Android ONE

• سادگی بیش از حد :

اگه کاربر رابط کاربری شیائومی یا سامسونگ بوده باشید و یه گوشی مبتنی بر اندروید وان دستتون بگیرید، تو نگاه اول خیلی زود خستتون میکنه و مثل خونه ای میمونه که نماش سیمانیه. افکت های جذاب و پر زرق و برق گرافیکی و انیمیشن های حرکتی توی اندروید وان دیده نمیشه و همین باعث میشه زود ازش خسته شید. یه مدت زمان میبره تا بخواین به این محیط عادت کنید و بتونین کاملا بپذیرینش.

• شخصی سازی کمتر :

اگه عادت دارین آیکون هاتونو شخصی سازی کنین و تمام بخش های سیستم عامل رو به سلیقه خودتون تغییر بدین، باید بگم توی اندروید وان خیلی دستتون باز نیست. نصب تم ها و شخصی سازی های زیاد رو فقط میتونید با نصب لانچر انجام بدید که با توجه به اینکه اندروید وان بیشتر روی گوشی های اقتصادی و میان رده بازار عرضه میشه، سرعت گوشی رو کند میکنه. پس اگه مثلا دنبال گذاشتن تم کارتونی یا انتخاب آیکون های طلایی رنگ برای سیستم عامل خودتون هستید اندروید وان رو بهتون پیشنهاد نمیکنیم.

• قدرت انتخاب کمتر :

گستره ی مدل هایی که با اندروید وان وارد بازار میشه خیلی زیاد نیست. الان بزرگترین مشتری اندروید وان، کمپانی نوکیاست که میخواد با استفاده از مزایای نسخه خام اندروید و دریافت بروزرسانی های بیشتر، به بازار گوشی های اندرویدی برگرده. ولی سایر کمپانی ها به استفاده مکرر از اندروید وان خیلی رغبتی ندارن. شیاومی سالانه یکی دو مدل میان رده با اندروید وان معرفی میکنه و موتورولا هم که بیشتر گوشی هاش اندروید وان هستن، خیلی توی ایران بازار خوبی نداره به نسبت باقی رقبا. پس اگه طرفدار برند خاصی به جز نوکیا و موتورولا هستید، برای بهره مندی از اندروید وان انتخاب زیادی نخواهید داشت.

جمع بندی

اندروید وان یکی از موفق ترین پروژه های گوگله که توی سال های اخیر اجرا شده. هدف  اندروید وان اون دسته از کاربران که زرق و برق سیستم عامل براشون خیلی مهم نیست و از گوشی فقط انتظار روون بودن، سریع بودن، مصرف باتری بهتر و دریافت آپدیت های منظم رو دارن. اندروید وان نسخه بی شیله پیله ی اندرویده، سیستم عاملی که جلوه های خوشگل بصری رو در اختیارتون نمیزاره و تمرکزش روی کارایی بهتره. از طرفی باید حواستون به خسته کننده و بی روح بودن محیط کاربریش باشه. اگه مشکلی با سادگی اندروید وان ندارید، تجربه و لذت استفاده از نسخه خام اندروید، چیزیه که میتونید با خرید یه گوشی مبتنی بر اندروید وان اون رو تجربه کنید.